برای افزایش رویکرد بینالمللی و بهرهگیری از فناوری در دانشگاه، میتوان پیشنهادات زیر را به معاون پژوهش ارائه داد:
1. گسترش تعاملات بینالمللی:
- انعقاد تفاهمنامههای همکاری بینالمللی: با دانشگاهها و مراکز تحقیقاتی معتبر در کشورهای مختلف برای تبادل اساتید، دانشجویان و پروژههای پژوهشی مشترک.
- برگزاری کنفرانسهای بینالمللی: میزبانی رویدادهای علمی بینالمللی با حمایت از حضور پژوهشگران خارجی.
- ایجاد فرصتهای تبادل: ارائه فرصتهای مطالعاتی و sabbatical برای اساتید و پژوهشگران در دانشگاههای خارجی.
2. استفاده از فناوریهای نوین:
- راهاندازی سامانههای چندزبانه: ایجاد سیستمهای دیجیتال برای ارتباط با متقاضیان بینالمللی، مانند سامانه پیشثبتنام یا پلتفرمهای آموزش آنلاین.
- استفاده از کلانداده: تحلیل روندهای علمی بینالمللی و تعیین موضوعات پژوهشی اولویتدار.
- پیادهسازی بلاکچین: برای ثبت و تضمین صحت مدارک پژوهشی و تسهیل شفافیت در فرآیندهای پژوهشی.
- گسترش یادگیری مجازی: توسعه دورههای آنلاین (MOOCs) با استانداردهای جهانی به چند زبان.
3. برنامههای آموزشی و حمایتی:
- آموزش مهارتهای بینالمللی: ارائه کارگاههای آموزشی در زمینه نگارش مقاله علمی، مهارتهای زبان انگلیسی و استفاده از ابزارهای فناوری در پژوهش.
- ایجاد شبکههای ارتباطی: تشویق اساتید به حضور فعال در شبکههای علمی، مانند ResearchGate، Academia.edu و کنفرانسهای معتبر.
- تشویق به انتشار مقالات مشترک: حمایت مالی و اعتباری از مقالات مشترک با پژوهشگران بینالمللی.
4. ایجاد زیرساختهای فناورانه:
- پلتفرم مدیریت پژوهش: طراحی سامانهای برای مدیریت پروژههای پژوهشی، ارتباط بینالمللی و پیگیری وضعیت پژوهشها.
- دسترسی به منابع علمی بینالمللی: تقویت دسترسی به پایگاههای داده علمی و منابع تحقیقاتی بینالمللی.
- استفاده از هوش مصنوعی: برای بهبود روند داوری مقالات، یافتن همکاران پژوهشی مناسب و تحلیل محتوای علمی.
5. تشویق فعالیتهای علمی بینالمللی:
- ایجاد جوایز و امتیازات: برای اساتیدی که همکاری بینالمللی بیشتری دارند.
- تسهیل حضور در کنفرانسها: تامین هزینههای شرکت در رویدادهای علمی معتبر جهانی.
6. بومیسازی تجربههای موفق بینالمللی:
- تحلیل و شبیهسازی پروژههای موفق جهانی برای طراحی برنامههای مشابه در دانشگاه.
اگر بخواهید جزئیات بیشتری برای هر بخش ارائه شود، اطلاع دهید.