چکیده
1.عصمت لطف و موهبتی الاهی است که طبق آیات و روایات عوامل بیرونی و درونی در تحقق لطف مرثر است. عوامل درونی مثل
علم، روح القدس و روح الإیمان و عوامل بیرونی مثل محافظت ملائکه از انبیا و ائمه از گناه است.
2. عصمت مراتب دارد که بنابر ظرفیت و استعداد افراد، هر شخص در مرتبه‌ای از عصمت قرار دارد. ائمه در بالاترین مرتبه عصمت
هستند.
3. به عقیده علامه طباطبایی عصمت علمی است که نمی‌گذارد صاحبش مرتکب معصیت و خطا شود.
4. فلاسفه علم را به دو علم اکتسابی و علم موهبتی تقسیم می‌کنند اگر عصمت را علم موهبتی بدانیم با لطف سازگار است و اگر علم
اکتسابی بدانیم با لطف سازگار نیست.
2. علامه بین علم و عدالت در معنای عصمت فرق قائل شده و معتقد است که با ملکه عصمت)علم( صدور معصیت ممتنع می‌شود
ولی با عدالت ممتنع نمی‌شود به عبارت دیگر چون عدالت امر اکتسابی است با عدالت می‌توان گناه کرد، ولی با ملکه عصمت گناه
ممتنع است.
6. از دیدگاه متکلمان مکتب بغداد عصمت لطفی است که با اختیار منافاتی ندارد و مانع از قدرت بر قبیح از فرد معصوم نمی‌شود.
3. طبق نظر علامه طباطبایی عصمت علمی است که اثرش در بازداری امام از کار زشت دائمی است در عین حال طبیعت انسانی را
که ا همان مختار بودن در افعال ارادی خویش است ا تغییر نداده و او را مجبور و مضطر به عصمت نمی‌کند.
8. به اعتقاد خواجه نصیرالدین طوسی عصمت با قدرت مناقاتی ندارد. عصمت یعنی بنده خدا قادر بر انجام معصیت است وقوع
معصیت با توجه به قدرتش ممکن است ولی اراده به انجام معصیت نمی‌کند.
13
آزمون
1. کدام گزینه صحیح نیست.
الف( عصمت موهبتی الاهی است در حق شخص
(ُ عصمت دارای مراتب است که در حد ظرفیت و استعداد افراد به انسانها داده می‌شود
ج( عوامل درونی در تحقق لطف)عصمت( اکتسابی است که امامان آن را درطول حیات کسب می‌کنند
د( طبق روایات روح القدس عامل درونی است که امام و نبی را از معصیت و خطا دور می‌کند
2. عصمت از دیدگاه علامه طباطبایی .... .
الف( علم اکتسابی و موهبتی است که به وسیله وحی به انبیاء و ائمه القا شده است
(ُ علم موهبتی است چون نوعی الهام و القا قلبی است
ج( لطف است چون صدور گناه به وسیله آن ممتنع است
د( علم اکتسابی و موهبتی الاهی است چون هم به وسیله وحی تعلیم داده می‌شود هم القای قلبی است
3. رابطه عصمت و عدالت چیست؟
الف( عدالت ملکه عاصمه است که معصومان را از گناه و خطا حفظ می‌کند
(ُ عدالت امری موهبتی است که صدور معصیت با آن ممتنع می‌شود
ج( عدالت با عصمت فرق دارد چون با عدالت صدور معصیت ممتنع نیست و با عصمت ممتنع است
د( عدالت با عصمت تفاوت دارد زیرا عدالت امری اکتسابی است و علم)عصمت( صرفا امری موهبتی است
4. کدام گزینه درباره سازگاری عصمت با اختیار صحیح نیست؟
الف( عصمت لطف است و لطف به مرز الجاء نمی‌رسد و سلب قدرت از انسان نمی‌کند
(ُ عصمت موهبتی الهی است که به معصوم شده و معصوم را خودبه خود از صدور معصیت باز می‌دارد
ج( عصمت علم موهبتی و اکتسابی است که مانع اراده و اختیار انسان نمی‌شود
د( پاسخ الف و صحیح نیست
چکیده
1. اهل سنت به ج پیامبران ا هی به عصمت شخص دیگر اعتقاد ندارند. آنها معتقدند که نمتی تتوان بترای امتام بتا ویژگتی عصتمت
مصداق پیدا کرد، زیرا عصمت امری پنهانی است.
2. در نگا شیعه عصمت پیامبر)ص( و معصومان)ع( را می‌توان از سه جهت زمان، متعلق و مرتبه عصتمت متورد بررستی قترار داد. از
حی زمان و قلمرو عصمت و اینکه امامان همه عمر معصوم بودند؛ از حی متعلق عصمت و بررسی گناهان کبیر و صغیر، خطا و
نسیان و عصمت عملی و علمی، عیوب جسمانی و نفسانی؛ از جهت اینکه امام در چه مرتبه از عصمت قرار دارد.
3. شیخ صدوق امامان را از گنا کبیر و صغیر پا از تصدی منصب امامت معصوم می‌داند و با استناد به منابر او می‌توان دریافت کته
امامان ل وما از برخی از گناهان صغیر پیش از منصب امامت معصوم نیستند.
4. سید مرتضی در آثار خود، پیامبران و به تبر امامان را از ارتکاب هرگونه گنا کبیر و صغیر پیش و پا از تصدی نبتو و امامتت
پاک می‌داند.
9. شیخ طوسی همچون شیخ مفید براین باورند که همه گناهان ب رگند و صغیر نامیدن برخی از آنها به من له کوچک بودن شان نیست،
بلکه در مقایسه با گناهان کبیر است. شیخ طوسی بین پیش و پا از آن تفاوتی قائل نیست و امام را از آغاز تا پایتان عمتر معصتوم
می داند.
1. هیجی علاو بر عصمت از گنا، عصمت از عیوب جسمانی و نفسانی و عیوب عقلانی را برای امام شرط می‌داند.
7. متکلمان امامیه هیچ تفاوتی بین عصمت پیامبر و امامان قائل نیستند.
8. شیخ مفید معتقد است امام همچون پیامبر)ص( مجری احکام، حافظ شریعت و تربیت کنند بشتر استت ؛ پتا همچتون او معصت وم
است. کاشف الغطاء نی می‌گوید او همچون پیامبر مصون از خطاست، زیرا عهد دار وظایف نبی بعد از نبی است.
