بیماری خودایمنی (به انگلیسی: Autoimmune disease) دستگاه ایمنی بدن به اشتباه به خود حمله میکند، ادامه این روند، اندامها و بافت‌هایی از جمله گلبول‌های سرخ خون، عروق خونی، غده تیروئید، لوزالمعده، عضلات، مفاصل و پوست را درگیر کنند.
گونه‌ها
از جمله بیماری‌های خودایمنی شناخته‌تر می‌توان به لوپوس، آرتریت روماتوئید و اسکلروز متعدد (ام‌اس) اشاره کرد. اغلب این بیماری‌ها مزمن هستند، اما بسته به نوع عارضه ممکن است قابل کنترل باشند. تاکنون ۸۰ نوع از بیماری‌های خود ایمن شناسایی شده است که طیف وسیعی از بافت‌ها و سلول‌های بدن را در بر می‌گیرد. این بیماری‌ها بیماری‌های مزمنی هستند که مادام‌العمر با فرد باقی‌مانده و قابلیت درمان صد در صد ندارند.
فهرست برخی از بیماری‌های خودایمنی:
MSودیابت نوع 1نیز نوعی بیماری خوایمنی است.
اریتم گرهی
اسپوندیلوآرتروپاتی
اسپوندیلیت آنکیلوزان - درمان آن ثبت نشده است
اسکلرودرمی - درمان آن ثبت نشده است
اسکلروز جانبی آمیوتروفیک
اسکیزوفرنی - درمان آن ثبت نشده است
التهاب رگ - درمان یا کاهش علائم آن ثبت شده است
التهاب عروقی تاکایاسو
آرتریت ایدیوپاتیک جوانان
آرتریت پسوریازیس - درمان یا کاهش علائم آن ثبت شده است
آرتریت تمپورال - درمان یا کاهش علائم آن ثبت شده است
آندومتریوز - درمان آن ثبت نشده است
بیماری آدیسون
بیماری بهجت - درمان یا کاهش علائم آن ثبت شده است
بیماری سلیاک - درمان یا کاهش علائم آن ثبت شده است
بیماری گریوز - درمان یا کاهش علائم آن ثبت شده است
بیماری مزمن انسدادی ریه - درمان آن ثبت نشده است
پانداس - درمان آن ثبت نشده است
پسوریازیس - درمان یا کاهش علائم آن ثبت شده است
پلی آرتریت ندوزا
پلی‌میوزیت - درمان یا کاهش علائم آن ثبت شده است
پلی‌نوریت - درمان یا کاهش علائم آن ثبت شده است
پورپورای ناشناس کاهش پلاکت - درمان یا کاهش علائم آن ثبت شده است
پورپورای هنوخ شوئن لاین
پیسی - درمان آن ثبت نشده است
تب روماتیسمی - درمان یا کاهش علائم آن ثبت شده است
ترومبوسیتوپنی
درماتومیوزیت - درمان یا کاهش علائم آن ثبت شده است
درماتیت
روماتیسم مفصلی - درمان یا کاهش علائم آن ثبت شده است
سارکوئیدوز - درمان آن ثبت نشده است
مالتیپل اسکلروزیس - درمان یا کاهش علائم آن ثبت شده است
سندرم چرگ اشتراوس
سندرم دویک
سندرم شوگرن - درمان یا کاهش علائم آن ثبت شده است
سندروم پای بی‌قرار - درمان آن ثبت نشده است
سیروز صفراوی - درمان یا کاهش علائم آن ثبت شده است
شاگاس - درمان آن ثبت نشده است
طاسی منطقه‌ای - درمان یا کاهش علائم آن ثبت شده است
فلج چندگانه - درمان یا کاهش علائم آن ثبت شده است
کرایوگلوبولینمی
کرون (بیماری) - درمان یا کاهش علائم آن ثبت شده است
کم‌خونی پرنیشیوز - درمان یا کاهش علائم آن ثبت شده است
کم‌خونی همولیتیک خود ایمنی - درمان یا کاهش علائم آن ثبت شده است
کم‌کاری تیروئید‌هاشیموتو - درمان یا کاهش علائم آن ثبت شده است
کولیت زخمی - درمان یا کاهش علائم آن ثبت شده است
گرانولوماتوز وگنر - درمان یا کاهش علائم آن ثبت شده است
گلومرولونفریت بعضی اوقات
لوپوس اریتماتوی دیسکوئید
لوپوس منتشر
لیکن پلان - درمان یا کاهش علائم آن ثبت شده است
میاستنی گراویس - درمان یا کاهش علائم آن ثبت شده است
نشانگان آگلوتینین سرد - درمان یا کاهش علائم آن ثبت شده است
نشانگان درسلر
نشانگان رایتر
نشانگان رینود - درمان آن ثبت نشده است
نشانگان کاوازاکی - درمان آن ثبت نشده است
نشانگان کوشینگ
نشانگان گیلن باره (GBS) - درمان یا کاهش علائم آن ثبت شده است
نشانگان منییر
پمفیگوس ولگاریس - درمان یا کاهش علائم آن ثبت شده است
یوئیت - درمان یا کاهش علائم آن ثبت شده است
بیماری‌زایی
بیماری‌های خودایمنی زنان را بیشتر از مردان گرفتار می‌کنند و در برخی از خانواده‌هاو میانسالان شایع‌تر هستند (که میتواند زمینه ارثی داشته باشد). ارتباط مستقیمی با سیستم اعصاب داشته و در علم روانشناختی ارتباط آن با ضمیر ناخودآگاه کشف شده است بنابراین هیپنوتیزم و مدیتیشن و ورزش‌های آرامبخش مثل یوگا و پیاده روی تاثیر موثری در کنترل آن دارد. علائم این بیماری‌ها رفت و برگشت دارد، ممکن است بیمار مدتی هیچ علامتی نداشته باشد و بعد حمله شدید و ناگهانی بیماری رخ دهد که به آن شعله‌ورشدن بیماری می‌گویند.
نشانه بیماری
علائم و شدت بیماری در انواع مختلف این بیماری‌ها متفاوت است.
درمان
علاوه بر داروهایی که بر درمان این بیماری‌ها به کار می‌رود، کاهش استرس هم به بهبودی علائم کمک میکند. مراقبه و خودهیپنوتیسم نیز به برخی افراد کمک میکند. افراد مبتلا به بیماری‌های خودایمنی باید عادات سالمی مانند انجام مداوم ورزش، خوردن رژیم غذایی مناسب و داشتن خواب کافی را برگزینند. خوردن پوست انگور، توت فرنگی و توت سیاه به منظور کاهش التهاب و مصرف روزانهٔ میوه و سبزیجات تازه و مولتی ویتامین برای مهار پاسخ ایمنی مفید است. از دیگر کارهایی که در درمان این بیماری‌ها انجام میشود، کار روی سلول‌های بنیادی مغز استخوان است. سلول‌های بنیادی روی محیط کشت رشد داده شده و سپس به سلول‌های مختلف که می‌توانند در مهار یا درمان بیماری‌های خودایمن مورد استفاده قرار گیرند تمایز می‌یابند.اینکه چرا از سلول‌های بنیادی استفاده میشود این است که از یک طرف سلول‌های بنیادی مغز استخوان خودشان موادی ترشح می‌کنند که سیستم ایمنی را مهار میکند و از طرف دیگر اگر بتوان آن را به سلول‌هایی که توسط بیماری خودایمن تخریب شده‌اند، تمایز داد، می‌توان آنها را جایگزین بافت آسیبدیده کرد، مثل درمان ام‌اس یا دیابت نوع ۱.
تفاوت حساسیت و خود ایمنی
حساسیت یا آلرژی به عکس العمل سیستم ایمنی بدن نسبت به یک ماده «خارجی» است، نه ماده‌ای که بخشی از بدن را تشکیل داده است.
پلی‌نوریت (Polyneuritis) یا نوروپاتی محیطی (Peripheral neuropathy) به معنی التهاب چندین عصب محیطی مختلف است. نوروپاتی محیطی به ضایعات یا آسیب‌های اعصاب محیطی به هر علتی می‌گویند که یک نام کلی برای این دسته از اختلالات محسوب میشود. نوروپاتی محیطی اختلال در اعصابی است که از مغز و طناب نخاعی سرچشمه می‌گیرند. بیماران مبتلا به نوروپاتی محیطی ممکن است شرایطی همانند خارش، بی حسی و احساس غیرمعمول، ضعف و دردهای سوزاننده را تجربه کنند.
انواع نوروپاتی محیطی:
۱. مونونوروپاتی: اگر فقط یک عصب محیطی درگیر شود مونونوریت(Mononeuritis) نامیده میشود. از این گروه می‌توان به گیر افتادن عصب مدین در کانال مچ دست که به نشانگان مجرای مچ دستی(CTS)معروف است و فلج عصب آگزیلاری اشاره کرد.
۲. مونونوریت مولتی پلکس: اگر چند عصب محیطی به صورت مجزا و در عین حال پراکنده در اندامها دچار اختلال و آسیب گردند مونونوریت مالتی پلکس (Mononeuritis Multiplex)گفته میشود. این آسیب میتواند تمام یا بخشی از عصب را به صورت کامل یا نسبی درگیر سازد و بشکل حاد تا تحت حاد موجب کاهش حس و حرکت عصب گردد. از علل بروز این مشکل می‌توان دیابت، واسکولیت‌ها، بیماری‌های خودایمنی مانند لوپوس و آرتریت روماتویید، جذام، ایدز و سارکوئیدوز را نام برد.
۳. پلی‌نوروپاتی: اگر ضایعه و درگیری اعصاب محیطی در اندامها و به صورت قرینه باشد پلی نوریت(Polyneuritis)نامیده میشود (به عنوان نمونه در موارد مسمومیت‌های دارویی و سندرم گیلن-باره)
علل
علل مختلفی می‌توانند موجب نوروپاتی محیطی شوند مانند تروما؛ علل عفونی مانند جذام، هرپس، بیماری لایم؛ رادیاسیون، دیابت، کمبود ویتامینهای بی ۱۲، افزایش ویتامین ب ۶، پورفیری، سرطان، ایدز، ام اس و...
درمان نوروپاتی محیطی
درمان صورت گرفته در نوروپاتی محیطی بستگی به عوامل ایجاد کنندهٔ آن دارد. بنابراین اولین گام در درمان این بیماری شناخت دلایل ایجادکننده آن است.
کمبود ویتامین میتواند اصلاح شود.
دیابت میتواند تحت کنترل قرار گیرد ولی با این وجود نوروپاتی ممکن است بهبود نیابد. از این رو هدف اصلی در تشخیص زودهنگام دیابت جلوگیری از بروز نوروپاتی است.
نوروپاتی حاصل از درگیری نورون‌ها میتواند به وسیله فیزیوتراپی، تزریقات یاجراحی درمان شود.
درمان فوری با تزریق داروهای سمپاتومیمتیک میتواند شانس روند شینگلز را به سمت نورالژی پس از هرپس کاهش دهد.
اگر درمان ویژه‌ای در دسترس نباشد درد حاصله از نوروپاتی معمولاً از طریق داروها قابل کنترل است. ساده‌ترین درمان‌ها به کارگیری داروهایی هم چون استامینوفن، ایبوپروفن یا آسپرین است. ضد افسردگی‌های سه حلقه‌ای نظیر آمی تریپتیلین(Elavi) و داروهای ضد صرع همانند کاربامازپین(Tegretol) و گاباپنتین برای تخفیف درد ناشی از نوروپاتی محیطی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند. مادهٔ شیمیایی موجود در فلفل تند که باعث تندی این میوه است به صورت کرم برای تخفیف درد این بیماری به کار می‌رود. داروی پرگابالین(Lyrica) اخیراً از سوی FDA به منظور درمان نورالژی پس از هرپس و نوروپاتی محیطی تأیید شده‌است و این درحالی است که دولاکستین(Cymbalta) به تازگی برای درمان نوروپاتی محیطی مورد تأیید قرار گرفته‌است.
نوروپاتی بیماری است که توسط متخصصین مغز و اعصاب قابل درمان است و به طور معمول این بیماری تحت شرایط و عوامل مختلفی به وجود می‌آیید، در حال حاضر با پیشرفت تکنولوژی و دانش درمانی روز افزون دیگر نیازی به نگرانی و وحشت از این گونه بیماری‌ها نیست و می‌توان با اعتماد و اطمینان به بهترین متخصص جراح مغز و اعصاب این بیماری را درمان و ریشه کن کرد.
اینک می‌خواهیم در این نوشتار کوتاه در خصوص این بیماری بیشتر توضیح دهیم تا با آگاهی از این بیماری شناخت داشته باشید و همچنین بتوانید اطلاعات مفیدی در اختیار دیگر اعضای خانواده تان یا اطرافیان تان قرار دهید.
با ما همراه باشید. در ادامه به چرایی و چگونگی درمان بیماری نوروپاتی می‌پردازیم، که میتواند به افرادی که خود یا اطرافیان شان درگیر و مبتلا به چنین بیماری‌های هستند، کمک شایانی کند. باشد که مفید فائده واقع شود.
نکات کلیدی در خصوص بیماری نوروپاتی
در بیماری نوروپاتی سه نوع عصب در بدن است که در گیر میشود، که عبارت است از: اعصاب حسی، حرکتی و اتونوم
حتی وارد شدن ضربه‌های فیزیکی به مغز و عدم دفع سموم از بدن میتواند منجر به بیماری نوروپاتی محیطی شود.
نوروپاتی میتواند از عوارض جانبی و شرایط مختلف پزشکی هم شکل بگیرد.
نوروپاتی چیست؟
در هنگام عملکرد سیستم عصبی، اعصاب حسی این پیام را به مغز انتقال می‌دهند که مثلا دستتان گرم شده است، اعصاب حرکتی هم این پیام را از مغز به عضلات دست شما منتقل می‌کنند تا دست خود را از عامل گرمایشی دور کنید.
نوروپاتی نوعی آسیب است که در عملکرد این سیستم عصبی اختلال ایجاد کرده و میتواند عضلات دست و پای انسان را ضعیف کند. نوروپاتی اغلب در دست و پاها شروع می‌شوند و اما سایر قسمت‌های بدن را نیز ممکن است تحت تاثیر قرار دهد.
به طور کلی بیماری نوروپاتی نشان دهنده مشکلی در سیستم عصبی محیطی است. مغز و نخاع هم سیستم عصبی مرکزی را تشکیل می‌دهند. این سیستم نوعی ایستگاه مرکزی است که وظیفه انتقال سیگنال‌های اطلاعاتی را به عهده دارد. نوروپاتی هم وقتی شکل می‌گیرد که سلول‌های عصبی به نام نورون آسیب دیده یا از بین بروند.
علائم بیماری نورپاتی
شایعترین علامت‌های که از نوروپاتی :
عوامل بیماری نوروپاتی:
نوروپاتی ناشی از یک بیماری واحد نیست، بسیاری از شرایط و اتفاقاتی که بر سلامتی تاثیر گذار است، میتواند باعث بروز نوروپاتی شود. تخمین زده میشود که حدود 30% از افراد مبتلا به نوروپاتی مبتلا به "ایدیوپاتیک" هستند و یا با علت نامعلوم با آن درگیر می‌شوند در واقع، نوروپاتی یک بیماری نیست بلکه آسیبی عصبی ناشی از برخی از شرایط است، که عبارتند از:
نوروپاتی چگونه تشخیص داده میشود؟
با مشاهده علائم مذکور به متخصصین و جراحان مغز و اعصاب مراجعه نمایید تا از طریق تجویز آزمایشات مختلف و اسکن‌ها به بررسی بیماری بپردازیم تا به وجود یا عدم وجود بیماری‌های از این دست در بدن خود اطمینان یابیم. البته جلساتی که برای پیگیری و گزارش علائم به پزشک مراجعه می‌کنید ممکن است در تعداد دفعات زیادی باشد تا به رای و نظر قطعی برسند که شما مبتلا به بیماری نوروپاتی شده اید.
درمان بیماری نوروپاتی چگونه صورت می‌گیرد؟
متخصصین مغز و اعصاب معتقندند: در برخی از موارد نوروپاتی به راحتی قابل درمان است، می‌توان در ابتدا درمان را به صورت راه کارهای مدیریت کرد و سپس با مشاهده علائم به جلوگیری از آسیب بیشتر به مغز بپردازند.
به طور خلاصه برای درمان نوروپاتی ابتدا باید ویتامینهای تقویتی بدن را جبران کرد، سپس به کنترل آن از طریق دارو درمانی برای تسکین علائم ناشی از بیماری می‌پردازند، در نهایت در صورت عدم درمان با راه کارهای پیشین به درمان از طریق جراحی یا تزریق روی می‌آورند که جراح مغز و اعصاب با تزریق سمپایتک شانس پیشرفت بیماری را کاهش میدهد.
پیشگیری از بیماری نوروپاتی
راهکارهای برای پیشگیری از این بیماری توصیه میشود، عبارت‌اند از:
پیروی از یک رژیم غذایی سالم میتواند جلوی بروز بسیاری از بیماری‌های جسمی و روحی را بگیرد، به همین خاطر است مداوم از سوی پزشکان متعدد در هر حوزه‌ای پیشنهاد میشود که حتما از غذاهای ناسالم دوری کنید تا سالم بمانید.
سطح بالای از ویتامینهای E-B1-B6-B12 میتواند سیستم عصبی بدن را تقویت کنند.
برای جلوگیری از ابتلا به بیماری نوروپاتی باید به طور منظم چکاپ‌های انجام دهید که مشخص شود شما به بیماری‌های از این دست مبتلا نیستید. ورزش منظم نیز یکی از موثرترین راه کار‌ها برای پیشگیری از ابتلا به انواع بیماری‌ها است.
نتیجه گیری
علائم نوروپاتی بسته به نوع و محل درگیری اعصاب متفاوت اند، البته علائم هم ممکن است به طور ناگهانی ظاهر شوند، که در آن صورت نوروپاتی حاد نامیده میشود. اگر علائم به مرور زمان پیدا شوند و این بیماری به آرامی رشد کند، به آن نوروپاتی مزمن گفته میشود.
در آخر باید به جرات گفت که هم اکنون درمان خاصی برای نوروپاتی در دسترس نیست.
درد عصبی از آسیب حاصله به سیستم عصبی، از جمله طناب نخاعی، ناشی میشود. عصبهای آسیبدیده پیامهای اشتباه به مغز میفرستد. مغز این پیامها را بهعنوان پیام درد یا ناراحتی معنی میکند. درد عصبی امکان دارد در نواحی اتفاق افتد که فرد هیچگونه حس دیگری ندارد. این دردها ممکن است چندهفته یا چند ماه پس از بروز صدمه به طناب نخاعی ایجاد شود.
درد عصبی چگونه ایجاد میشود
در مورد نگرانیهای خاص یا درمانهای پزشکی با متخصص دارای صلاحیت پزشکی مشورت نمایید .University Health Network هیچ مسئولیتی در رابطه با هر گونه خسارت با آسیب ناشی از اشتباه یا حذف مطالب در این نوشته را برای خود مفروض نمی‌داند و مسئولیت را از خود سلب می‌نماید.
طناب نخاعی سیگنالهایی از بدن فرد به مغز وی ارسال میکند. این سیگنالها از رشتههای عصبی موسوم به مسیرهای نخاعی فرستاده میشود. هریک از این مسیرها مانند سیمهایی است که اطُّلاعات خاصی را از مناطق مختلف بدن به مغز انتقال میدهد،اطلاعاتی از قبیل فشار، تماس، موقعیتّ بدن، دما و درد. پس از بروز آسیب نخاعی، مسیر دردی که آسیبدیده است یکسری پیام-های اشتباه به مغز ارسال میکند. این امر امکان دارد ناشی از وجود یک مدار آسیبدیده در طناب نخاعی فرد باشد. فرد این ارتباط اشتباه در طناب نخاعی را بهعنوان درد اعضای مختلف بدن خود حس میکند. اگرچه ممکن است فرد درد را در پاها یا بازوهای خود حس کند، درد عصبی در واقع از اعصاب یا طناب نخاعی وی ناشی شده است.
درد عصبی چگونه حس میشود
انواع درد عصبی عبارت است از:
احساس گزگز شدن احساس مورمور • احساس سوزش
تیر کشیدن خارش • احساس سوزن سوزن شدن
شوک الکتریکی احساس سرما • احساس فشردگی
آسیب عصبی باعث میشود فرد نسبت به عوامل غیردردناک حسّاس باشد. حتی تماس پوست بدن با لباس فرد عصبی ممکن است برای وی دردناک باشد. گاهی اوقات عوامل بسیار جزئی دردناک، مانند احساس گزگز شدن، ممکن است برای فرد دردناکتر از معمول باشد.
درد عصبی درکدام نقطه از بدن ایجاد میشود
احساس درد عصبی در یک نقطه خاص از بدن اغلب بهمعنای این نیست که نقطه مزبور منشاء درد است. برخلاف درد ناشی از بریدگی یا کوفتگی، درد عصبی در عصب آسیبدیده ایجاد میشود. برخلاف آنچه فرد احساس میکند، درد عصبی در پوست،ماهیچه، یا مفاصل فرد ایجاد نمیشود.
یک نمونه رایج دردهای عصبی رایج این است که فرد پس از چهارزانو نشستن بهمدّت طولانی احساس "به خوابرفتگی" در پا میکند. این احساس حاصل فشاری است که به عصب زانوی فرد وارد شده است. پس از "رفع احساس به خوابرفتگی"، فرد احساس بیحسی و سوزن سوزن شدن در پای خود میکند.
"درد ناشی از ضربه دیدن آرنج" یک نمونه دیگر از این نوع دردها است. هنگامی که آرنج فرد ضربه میبیند درواقع عصب اولنار فرد آسیب پیدا میکند. ضربه به این عصب ممکن است باعث ایجاد احساس سوزن سوزن شدن، بیحسی و احساس سوزش در دست افراد نزدیک به مچ و انگشت کوچک دست شود. زیرا بخشهایی از دست فرد از طریق عصب اولنار با مغز وی ارتباط برقرار میکند. با آنکه آرنج فرد ضربه دیده است، وی درد را در ناحیه دیگر احساس میکند.
در مورد نگرانیهای خاص یا درمانهای پزشکی با متخصص دارای صلاحیت پزشکی مشورت نمایید .University Health Network هیچ مسئولیتی در رابطه با هر گونه خسارت با آسیب ناشی از اشتباه یا حذف مطالب در این نوشته را برای خود مفروض نمی‌داند و مسئولیت را از خود سلب می‌نماید.
پس از آسیبدیدگی نیز، درد عصبی در طناب نخاعی به شیوه بسیار مشابهی ایجاد میشود. تفاوت این نوع درد با درد ناشی از ضربه دیدن آرنج این است که مسیرهای آسیبدیده در طناب عصبی فرد بهطور مداوم اطلاعات درد به مغز فرد ارسال میکند.
درد عصبی ممکن است در نواحی ایجاد شود که فرد بهواسطه آسیبدیدگی طناب عصبی هیچگونه احساس دیگری در آن ناحیه ندارد. درد در آن نواحی از بدن ایجاد میشود که به مسیرهای آسیبدیده متصل است.
صحبت درباره درد خود: توضیح دهید که کدام نقطه از بدن شما درد میکند. درد در کدام نقطه از بدن شما آغاز میشود و در کدام نقطه قطع میشود؟
هنگامی که درد عصبی ایجاد میشود
امکان دارد درد عصبی بلافاصله پس از آسیب دیدگی طناب عصبی ایجاد نشود. درد ممکن است چند هفته بعد آغاز شود و تا چند ماه یا چند سال ادامه پیدا کند. درد عصبی باید از همان ابتدا درمان شود زیرا این امر در جلوگیری از تشدید آن موثر است.
به الگوی درد عصبی خود توجه کنید. اینگونه دردها امکان دارد بهطور پیوسته و مقطعی طی روز یا شب وجود داشته باشد. برخی از عوامل ممکن است باعث تشدید درد در افراد شود. این عوامل عبارت است از بیماری، عفونت، کمخوابی یا حتی ناراحتی.
درمانهای درد عصبی
بهترین روش برای درمان دردعصبی بهرهگیری از روشهای مختلف است. شما و تیم مراقبت از سلامت شما باید ترکیبی از داروها و سایر روشهای درمانی مناسب برای درد مزبور را امتحان کنید.
داروهای مناسب درد عصبی
داروهای درد عصبی با داروهای سایر دردها تفاوت دارد. داروهایی که برای درمان دردهای ناشی از عفونت، سردرد و آسیب-دیدگی عمومی استفاده میشود برای درمان درد عصبی چندان موثر نیست. چند نوع داروی متفاوت برای درمان درد عصبی وجود دارد. نحوه واکنش افراد مختلف به این داروها متفاوت است. پیداکردن داروی مناسب و میزان مصرف آن ممکن است طول بکشد و بیمار باید صبور باشد. گاهی اوقات ممکن است چند روز طول بکشد تا دارو تأثیر کند.
• پرهگابالین )لیریکا( و گاباپنتین )نرونتین( اغلب نخستین داروهایی است که پزشک تجویز میکند. این داروهای ضد تشنج که برای جلوگیری از تشنج تجویز میشود برای درمان درد عصبی نیز موثر است.
• برخی از داروهای ضدافسردگی )مانند آمیتریپتیلین( نیز برای درمان درد عصبی در برخی افراد موثر است.
پزشک ممکن است داروی مسکّن کوتاه مدّت برای شما تجویز کند تا در مواقع لزوم مصرف کنید. این داروها موسوم به داروهای دستیابی به موفقیت است. این داروها زمانی تجویز میشود که درد شما عود میکند یا تشدید )درد دستیابی به موفقیت( میشود.
سایر استراتژیها
طب سوزنی و دستگاه تنس ) دستگاه تحریک الکتریکی عصب ( از جمله درمانهای مناسب کاهش درد عصبی است. ورزش نیز در کاهش دردهای طولانی مدّت موثر است. از درمانگر خود بپرسید که چه درمانی برای شما موثر است.
مقابله با دردعصبی طولانی مدّ ت
امکان دارد درد شما پس از استفاده از دارو و سایر روشهای درمانی بهطور کامل درمان نشود. اگر یاد بگیرید چگونه با درد خود مقابله کنید درد کمتری حس خواهید کرد و کمتر در زندگی شما اختلال ایجاد میشود. روشهای تمدّد اعصاب، دارو و مدیریت استرس نیز به شما کمک خواهد کرد. شرکت در فعالیتّهای اجتماعی و تفریحی نیز در رمان شما موثر خواهد بود. استراتژیهای بسیار دیگری نیز برای مقابله با درد وجود دارد. جهت کسب اطلاعات بیشتر، به جزوه نکات اساسی در مورد طناب نخاعی: مقابله با درد طولانی مدّت مراجعه کنید.
یادداشت روزانه درد: اگر هرروز درد دارید، آن را یادداشت کنید. این امر به شما کمک میکند که به یاد داشته باشید در روزها و هفتههای اخیر چه اتفّاقی برای شما روی داده است. همچنین پزشک شما با مطالعه این یادداشت روزانه میتواند متوجه شود که درمانهای تجویزی وی تا چه حد موثر بوده است.
سندروم گیلن باره چیست؟ (علائم و علت، تشخیص، درمان)
آرتروز یکی از شایعترین موارد بیماری آرتریت است، آرتریت به معنای التهاب مفصل است. واژه‌ی آرتروز برای توصیف حدود ۲۰۰ بیماری مختلف که مفصل، بافت‌های اطراف مفصلی و دیگر بافت‌های همبندی و اسکلتی عضلانی را درگیر می‌کنند استفاده میشود. آرتروز بیماری روماتیسمی است و شایعترین نوع آرتروز، استئوآرتروز است. دیگر بیماری‌های شایع روماتیسمی که به التهاب مفصل مربوط می‌شوند عبارتند از نقرس، فیبرومیالژیا و آرتروز روماتوئید (RA). برخی از انواع آرتروز، مانند آرتروز روماتوئید و لوپوس (SLE) می‌توانند چندین ارگان را درگیر کنند و باعث بروز علائم گسترده شوند.
واژه‌ی آرتروز برای توصیف حدود ۲۰۰ بیماری مختلف که مفصل، بافت‌های اطراف مفصلی و دیگر بافت‌های همبندی و اسکلتی عضلانی را درگیر می‌کنند استفاده میشود.
پوکی استخوان، غضروف‌ها سالم هستند ولی خود استخوان ضعیف میشود. بنابراین احتمال شکنندگی استخوان‌ها هم بیشتر است.
علائم آرتروز میتواند به تدریج یا ناگهانی ایجاد شود:
درد: درد آرتروز میتواند ثابت یا متغیر باشد.
تورم: در برخی از انواع آرتروز، پوست روی مفصل آسیب دیده قرمز و متورم و گرم میشود.
سفتی و خشکی مفصل: خشکی مفصل یک علامت معمول است که پس از بیدار شدن از خواب در صبح، یا پس از نشستن طولانی مدت پشت میز، رانندگی طولانی مدت و بعد از ورزش رخ میدهد.
اختلال در حرکت مفصل: حرکت دردناک مفصل یا خشکی و درد هنگام بلند شدن از روی صندلی میتواند نشان دهنده‌ی آرتروز باشد.
آرتریت التهابی
آرتروز دژنراتیو(تخریبی) یا مکانیکی
درد اسکلتی عضلانی و بافت نرم
دردهای کمری
بیماری بافت همبند
آرتروز عفونی
آرتروز متابولیک
التهاب ممکن است بر تاندون‌ها و رباط‌های اطراف مفصل نیز تاثیر بگذارد. التهاب بخشی طبیعی از روند بهبودی بدن یا دفاعی در برابر ویروس‌ها و باکتری‌ها یا پاسخی به آسیب‌هایی مانند سوختگی است. اما در آرتروز‌های التهابی، التهاب غیر مفید است و باعث آسیب به سطح مفصلی و استخوان‌های زیرین و در نتیجه درد، سفتی و تورم میشود. نمونه‌هایی از آرتریت التهابی عبارتند از:
آرتروز روماتوئید (RA)
آرتروز واکنشی
اسپوندیلیت انکیلوزان
آرتروز مرتبط با پسوریازیس یا کولیت
آرتروز روماتوئید (RA)
در آرتروز روماتوئید سیستم ایمنی، بافت‌های بدن مخصوصا بافت همبند را مورد حمله قرار میدهد و منجر به التهاب مفاصل، درد و تخریب بافت مفصل میشود. غضروف، بافت همبند انعطاف پذیر در مفاصل است که فشار و شوک ایجاد شده توسط حرکت مانند راه رفتن و دویدن را کاهش میدهد و از مفاصل محافظت میکند. التهاب مزمن در مایع مفصلی منجر به تخریب غضروف و استخوان میشود. این امر میتواند منجر به تغییر شکل مفاصل، درد، تورم و قرمزی میشود.
علامت آرتروز روماتوئید خشکی مفاصل بعد از استراحت طولانی مدت است و باعث ناتوانی فرد و کاهش کیفیت زندگی او میشود. از بیماری‌های مرتبط با آرتروز روماتوئید می‌توان بیماری‌های قلبی عروقی مانند بیماری عروق کرونر قلب و سکته‌ی مغزی را نام برد. تشخیص به موقع و زود هنگام آرتروز روماتوئید به مدیریت بهتر علائم کمک میکند و کیفیت زندگی را بهبود می‌بخشد.
علائم آرتروز روماتوئید (RA)
آرتروز روماتوئید معمولا بر مفاصل دو طرف بدن به طور مساوی تاثیر می‌گذارد. مفاصل مچ دست، انگشتان، زانو و مچ پا بیشترین آسیب را می‌بینند. علائم مفصلی آرتروز روماتوئید عبارتند از:
خشکی صبحگاهی
درد: اغلب در مفاصل یکسان در هر دو طرف بدن وجود دارد.
از دست دادن طیف وسیعی از دامنه‌ی حرکتی مفاصل همراه با تغییر شکل مفصل
درد قفسه‌ی سینه در هنگام تنفس، به علت التهاب لایه‌ی جنب در ریه
خشکی چشم و دهان در صورت همراهی با سندروم شوگرن
سوزش، خارش و ترشحات چشمی
ندول زیر پوستی: معمولا نشانه‌ای از شدید بودن بیماری است
بی حسی، سوزن سوزن شدن، یا سوزش در دست و پا
مشکلات خواب
آرتروز دوران نوجوانی
آرتروز دوران نوجوانی انواع مختلفی دارد. آرتروز ایدیوپاتیک نوجوانان (JIA) که به عنوان آرتروز روماتوئید نوجوانان (JRA) نیز شناخته میشود، رایج‌ترین نوع آرتروز دوران کودکی است. آرتروز دوران کودکی میتواند باعث آسیب دائمی به مفاصل شود و برای آن درمانی وجود ندارد. با این حال ممکن است بیماری برای مدتی خاموش و غیرفعال شود.
علائم آرتروز دوران نوجوانی
تورم، قرمزی یا گرمی مفصل
محدودیت در حرکت مفصل
لنگش و یا مشکل در استفاده از اندامها
تب بالای ناگهانی
بثورات جلدی بر روی تنه و اندامها که با تب برطرف میشود
رنگ پریدگی پوست و تورم غدد لنفاوی
آرتروز روماتوئید نوجوانان میتواند باعث مشکلات چشمی مانند التهاب مشیمیه، التهاب عنبیه، قرمزی چشمها، درد چشم، به ویژه هنگام نگاه کردن به نور و تغییرات بینایی شود.
سندرم شوگرن
سندروم شوگرن اختلال خود ایمنی است که گاهی اوقات در کنار آرتروز روماتوئید و لوپوس رخ میدهد. سندروم شوگرن باعث تخریب غدد اشکی و بزاقی میشود، و در نهایت باعث خشکی دهان و چشم و دیگر مناطق مرطوب مانند بینی، گلو و پوست میشود. همچنین میتواند مفاصل، ریه‌ها، کبد، کلیه، عروق خونی، دستگاه گوارش و اعصاب را نیز درگیر کند. همچنین میتواند منجر به واسکولیت پوستی، نوروپاتی محیطی، گلومرولونفریت و کاهش سطح C4 شود. که این موارد نشان دهنده‌ی ارتباط بین سندروم شوگرن و سیستم ایمنی بدن است. اگر سندروم شوگرن این بافت‌ها را تحت تاثیر قرار دهد، خطر ابتلا به لنفوم غیر هوچکین افزایش می‌یابد. سندروم شوگرن به طور معمول در افراد بالای ۴۰ تا ۵۰ سال و به خصوص در زنان دیده میشود.
علائم سندرم شوگرن
خشکی و خارش چشم و احساس وجود جسم خارجی در چشم
خشکی دهان
اشکال در بلع
از دست دادن حس چشایی
مشکل در صحبت کردن
بزاق غلیظ یا رشته ای
زخم و درد دهان
خشونت صدا
خستگی
تب
تغییر در رنگ دست و پا
درد یا تورم مفصلی
آرتروز یا ورم مفاصل پسوریاتیک
ورم مفاصل پسوریاتیک بیماری خودایمنی است که اغلب با بیماری پوستی به نام پسوریازیس همراه است. اکثر افراد مبتلا به ورم مفاصل پسوریاتیک و پسوریازیس ابتدا به پسوریازیس و سپس به ورم مفاصل پسوریاتیک مبتلا می‌شوند، اما گاهی علائم مفصلی قبل از ضایعات پوستی ظاهر میشود. عواملی که باعث افزایش خطر آرتروز پسوریاتیک می‌شوند عبارتند از:
ابتلا به پسوریازیس
سابقه‌ی خانوادگی
سن بین ۳۰ تا ۵۰ سالگی
افراد مبتلا به آرتروز پسوریاتیک نسبت به جمعیت عمومی با ریسک بیشتری برای ابتلا به بیماری قلبی عروقی از جمله افزایش BMI و تری گلیسیرید روبرو هستند.
علائم ورم مفاصل پسوریاتیک
علائم آرتروز پسوریاتیک ممکن است خفیف باشد و فقط شامل مفاصل انتهایی انگشتان دست یا پا باشد. آرتروز پسوریازیس شدید میتواند بر مفصل‌های متعدد، از جمله ستون فقرات و استخوان خاجی، تاثیر بگذارد و باعث خشکی، سوزش و درد در مفصل شود.
آرتروز دژنراتیو یا مکانیکی غضروف پوشاننده‌ی انتهای استخوان‌ها نازک و ناهموار میشود. کار اصلی این غضروف صاف و لغزنده، کمک به سر خوردن و حرکت هموار مفاصل است. بدن برای جبران از دست دادن غضروف و تغییر در عملکرد مفصل، شروع به بازسازی استخوان در تلاش برای بازگرداندن ثبات میکند. این فرآیند میتواند باعث رشد نامطلوب استخوان‌ها و ایجاد استئوفیت (برآمدگی استخوانی) شود که باعث بدشکلی مفاصل میشود. این بیماری استئوآرتروز نامیده میشود. استئوآرتروز همچنین میتواند در نتیجه‌ی آسیب‌های قبلی به مفصل مانند شکستگی یا التهاب قبلی در مفصل ایجاد شود.
درد اسکلتی، عضلانی و بافت نرم در بافت‌هایی غیر از مفاصل و استخوان‌ها احساس میشود. درد از عضلات و بافت‌های نرم حمایت کننده‌ی مفاصل سرچشمه می‌گیرد و یا اغلب در قسمتی از بدن که آسیب دیده و یا از آن بیش از حد استفاده شده، احساس میشود مانند آرنج تنیس بازان. دردی که گسترده باشد و با علائم دیگری همراه باشد ممکن است نشان دهنده‌ی فیبرومیالژیا باشد.
فیبرومیالژیا
فیبرومیالژیا معمولا در سنین میانسالی و پس از آن شروع میشود، اما میتواند کودکان را نیز تحت تاثیر قرار دهد. فرد ممکن است درد را غیر طبیعی پردازش کند و به چیزهایی که برای دیگر افراد دردناک نیست به شدت واکنش نشان دهد. علل فیبرومیالژیا ناشناخته است، اما برخی از عواملی که با ابتلا به بیماری همراه هستند عبارتند از:
حوادث استرس زا یا دردناک
اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
صدمات ناشی از حرکات تکراری
عفونت‌های ویروسی
لوپوس، آرتروز روماتوئید، سندرم خستگی مزمن
سابقه‌ی خانوادگی
اضافه وزن
جنسیت زن
علائم فیبرومیالژیا
درد منتشر با نقاط حساس در بدن
اختلال خواب
خستگی
استرس روانی
خشکی صبحگاهی
سوزن سوزن شدن و بی حسی در دست‌ها و پاها
سردرد، از جمله میگرن
مشکلات گوارشی مانند سندرم روده‌ی تحریک پذیر
دوره‌های قاعدگی دردناک و سایر سندرم‌های درد
مشکل در تفکر و به خاطر سپردن
درد در فک
منشا درد پشت ممکن است از عضلات، دیسک، اعصاب، رباط، استخوان یا مفصل باشد. کمر درد میتواند ناشی از بیماری‌های ارگان‌های داخلی بدن نیز باشد که به آن درد ارجاعی گفته میشود. علل کمر درد میتواند ناشی از استئوآرتروز، اسپوندیلوز، دیسک تضعیف شده، استئوپروز و نازک شدن استخوان‌ها باشد. اگر نتوان علت دقیق کمردرد را شناسایی کرد، تحت عنوان درد غیر اختصاصی شناخته میشود.
استئوآرتروز
استئوآرتروز غضروف، پوشش مفصل، رباط‌ها و استخوان زیرین مفصل را درگیر میکند. تخریب این بافت‌ها در نهایت منجر به درد، سفتی و خشکی مفاصل میشود. استئوآرتروز اغلب مفاصلی را تحت تاثیر قرار میدهد که تحت فشار زیادی هستند و از آنها استفاده‌ی زیادی میشود مانند مفصل ران، زانو، شانه، ستون فقرات، پایه انگشت شست و مفصل انگشت شست پا می‌باشد.
علائم استئوآرتروز
افراد مبتلا به استئوآرتروز ممکن است علائم زیر را تجربه کنند:
درد و خشکی مفاصل
درد: که پس از ورزش یا فشار بر مفصل بدتر میشود
صدای خراشیده شدن هنگام حرکت مفصل
خشکی صبحگاهی
اختلالات خواب به علت درد
بیماری بافت همبند (بافت تشکیل دهنده‌ی تاندون، رباط و غضروف) باعث التهاب مفاصل و درد میشود. التهاب ممکن است در سایر بافت‌ها از جمله پوست، ماهیچه‌ها، ریه‌ها و کلیه‌ها نیز رخ دهد و نشانه‌های مختلفی علاوه بر درد مفاصل ایجاد کند. نمونه‌هایی از بیماری بافت همبند عبارتند از:
لوپوس اریتماتوی سیستمیک یا لوپوس بیماری خود ایمنی است که در آن سیستم ایمنی علیه سلول‌های بدن آنتی بادی تولید میکند و منجر به التهاب گسترده و آسیب بافتی میشود. این بیماری دارای دوره‌های بیماری و بهبودی است. لوپوس میتواند در هر سنی ظاهر شود، اما شیوع این بیماری در سنین ۱۵ تا ۴۵ سالگی بیشتر است.
در مقابل هر یک مرد مبتلا به لوپوس، ۴ تا ۱۲ زن به این بیماری مبتلا هستند. علت لوپوس هنوز معلوم نیست، اما میتواند با عوامل ژنتیکی، محیطی و هورمونی مرتبط باشد. لوپوس میتواند بر مفاصل، پوست، مغز، ریه‌ها، کلیه‌ها، رگ‌های خونی و سایر بافت‌ها تاثیر بگذارد.
علائم لوپوس
بثورات قرمز رنگ و یا تغییر رنگ پوست صورت، اغلب به شکل پروانه در سراسر بینی و گونه
درد و ورم مفاصل
تب با علت ناشناخته
درد قفسه‌ی سینه در هنگام تنفس عمیق
غدد متورم
خستگی شدید
ریزش موی غیر معمول
انگشتان رنگ پریده یا بنفش در اثر سرما یا استرس
حساسیت به نور خورشید
کاهش سلول‌های خونی
افسردگی و اشکال در تفکر و حافظه
زخم‌های دهانی
تشنج غیر قابل توضیح
سقط مکرر جنین
مشکلات کلیوی غیر قابل توضیح
اسکلرودرمی
اسکلرودرمی بافت همبندی بدن را تحت تاثیر قرار میدهد. در این بیماری، پوست فرد خشک و سخت میشود. برخی از انواع اسکلرودرمی میتواند اندام‌های داخلی و شریان‌های کوچک را تحت تاثیر قرار دهند. علت اسکلرودرمی در حال حاضر ناشناخته است. اسکلرودرمی اغلب افراد ۳۰ تا ۵۰ سال را تحت تاثیر قرار میدهد و ممکن است با سایر بیماری‌های خود ایمنی مثل لوپوس همراه باشد. عوارض آن شامل مشکلات پوستی، ضعف در قلب، آسیب ریوی، مشکلات گوارشی، و نارسایی کلیه است.
علائم اسکلرودرمی
تغییر رنگ انگشتان دست یا پا به آبی یا سفید که در پاسخ به درجه حرارت سرد ایجاد میشود، به عنوان پدیده‌ی رینود شناخته میشود.
ریزش مو
تغییر رنگ پوست
خشکی و سفتی پوست انگشتان دست، ساعد و صورت
توده‌های کوچک سفید در زیر پوست که گاهی اوقات ماده سفید شبیه خمیر دندان ترشح می‌کنند.
زخم روی انگشتان دست یا پا
پوست خشک و ماسک مانند بر روی صورت
بی حسی و درد در پا
درد، سفتی و تورم مچ دست، انگشتان و سایر مفاصل
سرفه‌ی خشک، تنگی نفس و خس خس سینه
مشکلات گوارشی مانند نفخ پس از وعده‌های غذایی، یبوست و اسهال
مشکل در بلع
ریفلاکس معده به مری و سوزش سر دل
بعضی از باکتری‌ها، ویروس‌ها یا قارچ‌هایی که به مفصل وارد می‌شوند، گاهی باعث التهاب می‌شوند. ارگانیزم‌هایی که می‌توانند مفاصل را آلوده کنند عبارتند از:
سالمونلا و شیگلا: از طریق مسمومیت غذایی یا آلودگی غذایی گسترش می‌یابند.
کلامیدیا و گونوره: بیماری‌های منتقله از راه جنسی (STD) هستند.
هپاتیت C: عفونت منتقله از راه خون است که ممکن است از طریق سوزن‌های مشترک یا انتقال خون گسترش یابد.
عفونت مفصلی اغلب با آنتی بیوتیک و سایر داروهای ضد میکروبی بهبود می‌یابد. با این حال، گاهی اوقات آرتروز میتواند مزمن شود و در صورتی که عفونت ادامه دار باشد آسیب مفصلی ممکن است غیر قابل بازگشت شود.
آرتروز سپتیک (عفونی)
التهاب مفاصل در آرتروز عفونی از عفونت باکتریایی یا قارچی منشا می‌گیرد و معمولا زانو و لگن را تحت تاثیر قرار میدهد. این بیماری به دو شکل مفصل را درگیر میکند، زمانی که میکروارگانیسم بیماری زا از طریق خون به مفصل گسترش می‌یابد، و یا زمانی که مفصل به طور مستقیم با میکروارگانیسم از طریق آسیب یا جراحی آلوده شده است.
باکتری‌هایی مانند استافیلوکوک، استرپتوکوک و نایسریا گونوره عامل اکثر موارد آرتروز سپتیک حاد و میکروارگانیسم‌هایی مانند سل و کاندیدا آلبیکنس باعث آرتروز سپتیک مزمن می‌شوند. آرتروز سپتیک مزمن از نوع حاد آن کمتر شایع می‌باشد. آرتروز سپتیک ممکن است در هر سنی رخ دهد. در نوزادان قبل از ۳ سالگی رخ میدهد، مفصل ران سایت معمول عفونت در این سن است.
آرتروز عفونی از ۳ سالگی تا نوجوانی غیر معمول است. در صورتی که کودکان واکسینه نشده باشند، با احتمال بیشتری نسبت به بزرگسالان، به آرتروز سپتیک ناشی از استرپتوکوک گروه B و هموفیلوس آنفولانزا مبتلا می‌شوند. بروز آرتروز باکتریایی ناشی از عفونت با ویروس آنفلوانزا، از زمان استفاده از واکسن هموفیلوس آنفولانزا ب (HIB) تقریبا ۷۰ تا ۸۰ درصد کاهش یافته است. آرتروز سپتیک اورژانس روماتولوژیک است زیرا میتواند منجر به تخریب سریع مفصل شود و مرگبار باشد. موارد زیر خطر ابتلا به آرتروز سپتیک را افزایش می‌دهند:
بیماری‌ها و آسیب‌های مفصلی
ایمپلنت مفصلی مصنوعی
عفونت باکتریایی در نقاط دیگر بدن
حضور باکتری در خون
بیماری مزمن (مانند دیابت، آرتروز روماتوئید و بیماری سلول داسی شکل خون)
تزریق داخل وریدی (IV) داروها
داروهایی که سیستم ایمنی را سرکوب می‌کنند
صدمه‌ی اخیر به مفاصل
آرتروسکوپی مفصل و یا عمل جراحی اخیر
بیماری‌هایی مانند اچ‌ای وی، که باعث تضعیف سیستم ایمنی بدن می‌شوند
سن بالا
علائم آرتروز سپتیک در نوزادان:
گریه هنگام حرکت مفصل درگیر
تب
ناتوانی در حرکت اندام
تحریک پذیری
علائم آرتروز سپتیک در کودکان و بزرگسالان:
تورم مفصل
ناتوانی در حرکت اندام
درد شدید، تورم و قرمزی مفاصل
تب
لرز (علامت غیر معمول است)
اسید اوریک از تجزیه‌ی ماده‌ای بنام پورین در بدن ایجاد میشود. اگر تولید اسید اوریک بیش از نیاز بدن باشد و یا بدن نتواند اسید اوریک محلول در خون را با سرعت کافی از کلیه‌ها دفع کند. در این حالت سطوح اوریک اسید در خون بالا می‌رود و در مفاصل تجمع می‌یابد و باعث تشکیل کریستال سوزنی شکل در مفصل (معمولا مفاصل انتهایی اندامها مانند انگشت بزرگ پا و دست ) و باعث بیماری نقرس میشود.
زمانی که بدن از بیش از حد اسید اوریک تولید کند و یا به اندازه‌ی کافی اسید اوریک دفع نکند، کریستال‌های اسید اوریک و یا اورات مونوسدیم، در بافت‌ها و مایعات بدن تجمع کنند و منجر به نقرس می‌شوند. عوامل خطر ابتلا به نقرس عبارتند از:
اضافه وزن
فشار خون
مصرف الکل
استفاده از دیورتیک‌ها
رژیم غذایی غنی از گوشت و غذاهای دریایی
برخی داروها
اختلال عملکرد کلیه‌ها
عکس رادیولوژی دست یک بیمار مبتلا به نقرس
عکس رادیولوژی دست یک بیمار مبتلا به نقرس
علائم نقرس
درد و تورم مفاصل، اغلب در انگشت شست پا، مفاصل زانو و مچ پا
درد ناگهانی و ضرباندار که اغلب در طول شب ایجاد میشود.
گرمی، حساسیت، قرمزی و تورم مفاصل
تب
توفی:پس از چند سال ابتلا به نقرس، توده‌هایی زیر پوست اطراف مفصل یا در نوک انگشتان و گوش‌ها ایجاد میشود که باعث تغییر شکل و کشش پوست میشود و اگر باعث تخریب پوست شود میتواند منجر به عفونت و یا استئومیلیت شود. برخی از بیماران نیاز به جراحی فوری برای تخلیه توفی دارند.
اکثر انواع آرتروز با ترکیبی از عوامل مختلف مرتبط هستند، اما برخی از آرتروز‌ها علت مشخصی ندارند و به صورت غیر قابل پیش بینی ظاهر می‌شوند. علت با توجه به نوع آرتروز متفاوت است با این حال علل احتمالی ورم مفاصل عبارتند از:
آسیب و ضربه: منجر به آرتروز دژنراتیو میشود.
متابولیسم غیر طبیعی: منجر به نقرس و نقرس کاذب میشود.
ارث: مانند استئوآرتروز
عفونت‌ها: آرتروز در بیماری لایم
اختلال عملکرد سیستم ایمنی بدن: مانند آرتروز روماتوئید و لوپوس
ژنتیک: برخی افراد از نظر ژنتیکی بیشتر مستعد ابتلا به بیماری‌های مفصلی هستند. عوامل مضاعف مانند آسیب قبلی، عفونت، سیگار کشیدن و مشاغل فیزیکی می‌توانند ژن‌های آرتروز را فعال کنند و خطر ابتلا به آرتروز را افزایش دهند.
رژیم غذایی و تغذیه: تغذیه میتواند در خطر ابتلا به آرتروز و مدیریت آرتروز نقش داشته باشد. غذاهایی که التهاب را افزایش می‌دهند، به ویژه غذاهایی که پاسخ سیستم ایمنی را تحریک می‌کنند مانند غذاهای مشتق شده از حیوانات و غذاهایی که حاوی مقدار زیاد شکر تصفیه شده هستند، می‌توانند نشانه‌های آرتروز را بدتر کنند. نقرس با رژیم غذایی مرتبط است، زیرا رژیم غذایی حاوی مقدار زیاد پورین مانند غذاهای دریایی، شراب قرمز و گوشت قرمز باعث افزایش سطح اسید اوریک میشود. با این حال سبزیجات و سایر مواد غذایی گیاهی حاوی سطوح بالای پورین باعث افزایش نشانه‌های نقرس نمی‌شوند.
ریسک فاکتورهای موثر در ابتلا به آرتروز
برخی از عوامل خطر ابتلا به آرتروز قابل اصلاح هستند در حالی که برخی دیگر قابل اصلاح نیستند. عوامل خطر غیر قابل اصلاح آرتروز عبارتند از:
سن: با افزایش سن خطر ابتلا به انواع مختلف آرتروز نیز افزایش می‌یابد.
جنسیت: شیوع انواع آرتروز در زنان بیشتر است و ۶۰ درصد از افراد مبتلا به آرتروز زن هستند، اما نقرس در مردان نسبت به زنان شایع تر است.
عوامل ژنتیکی: ژن‌های خاصی با خطر بالای ابتلا به آرتروز مانند آرتروز روماتوئید (RA)، لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE) و اسپوندیلیت انکیلوزین همراه هستند.
عوامل خطر قابل تغییر آرتروز عبارتند از:
اضافه وزن و چاقی: وزن بیش از حد به شروع و پیشرفت استئوآرتروز زانو منجر میشود.
آسیب‌های مفصلی: آسیب مفصلی میتواند به ایجاد استئوآرتروز در آن مفصل منجر شود.
عفونت: بسیاری از عوامل میکروبی می‌توانند مفاصل را آلوده کرده و باعث ایجاد اشکال مختلف ورم مفاصل شوند.
شغل: برخی مشاغل که شامل خم شدن تکراری زانو و چمباتمه زدن است با استئوآرتروز زانو همراه است.
عوامل ایجاد آرتروز:
بالا رفتن سن
افزایش وزن
تغذیه نامناسب
بیماری‌های مفصلی
شکستگی‌های قبلی ناحیه زانو
بی حرکت کردن طولانی مدت زانو
هر ۱ کیلو کاهش وزن ۴ کیلو بار از روی زانو بر می‌دارد. پس از طریق لینک زیر وزن خود را محاسبه کنید و در صورت اضافه وزن رژیم مناسب برای کنترل را دریافت کنید.
محاسبه BMI – وزن مناسب برای شما
رژیم لاغری دکتر کرمانی
آرتروز
هدف از درمان آرتروز کنترل درد، به حداقل رساندن آسیب مفاصل، حفظ عملکرد و بهبود کیفیت زندگی است. طیف وسیعی از داروها و تغییر شیوه‌ی زندگی میتواند در رسیدن به این هدف کمک کند. درمان‌ها به طور کلی شامل موارد زیر هستند:
درمان دارویی
داروهای تجویزی به نوع آرتروز بستگی دارد. داروهای مورد استفاده در آرتروز عبارتند از:
داروهای ضد درد: استامینوفن (Tylenol)، ترامادول (Ultram)، مواد مخدر حاوی اکسی کدون (Percocet, Oxycontin) یا هیدروکودون (Vicodin، Lortab)
داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs): ایبوپروفن (Advil، Motrin IB) و ناپروکسن سدیم (Aleve)
داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده‌ی بیماری (DMARDs): متوتروکسات (Trexall) و هیدروکسی کلروکین (Plaquenil)
داروهای بیولوژیکی: اتانرسپت (Enbrel) و اینفلکسیمب (Remicade)
کورتیکواستروئیدها
آرتروز غیر التهابی اغلب با داروهای مسکن، فعالیت بدنی، کاهش وزن و خودمراقبتی بهبود می‌یابد و آرتریت التهابی با داروهای ضد التهابی مانند کورتیکواستروئیدها، داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی، داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده‌ی بیماری (DMARDs) و داروهای بیولوژیک بهبود می‌یابد.
رژیم غذایی: تحقیقات نشان میدهد که رژیم غذایی سالم و متعادل شامل پروتئین حیوانی و گیاهان دارای آنتی اکسیدان بالا و دارای خواص ضد التهابی مانند ماهی، آجیل و دانه‌ها، میوه و سبزیجات، لوبیا، روغن زیتون و غلات کامل میتواند در درمان افراد مبتلا به آرتروز کمک کند در حالی که مواد غذایی حاوی ماده‌ی شیمیایی به نام سولانیون مثل گوجه فرنگی برای افراد مبتلا به آرتروز مفید نیستند.
درمان فیزیکی: پزشکان اغلب دوره‌های فیزیوتراپی و ماساژ، درمان آب گرم، کار درمانی و مدیریت خستگی را برای کمک به بیماران مبتلا به آرتروز جهت کنترل برخی مشکلات و کاهش محدودیت حرکتی را توصیه می‌کنند.
آموزش به بیمار و خود مدیریتی: شامل رعایت مواردی است که در بهبود شرایط بیمار موثر هستند مانند داشتن فعالیت جسمانی همراه با استراحت کافی، حفظ وزن متعادل، اجتناب از سیگار و الکل، حفاظت از مفاصل در برابر استرس غیر ضروری، بهبود خواب با اجتناب از کافئین و ورزش شدید در شب و محدودیت استفاده از صفحه‌ی نمایش قبل از خواب، مراقبت از مفاصل با انجام کارهایی مانند استفاده از مفاصل بزرگ به عنوان اهرم برای باز کردن درب و استفاده از چند مفاصل برای تقسیم وزن اشیایی که فرد بلند میکند مانند استفاده از کوله پشتی و عدم قرار گیری در یک وضعیت برای مدت طولانی، چک آپ منظم توسط دکتر.
عمل جراحی برای تعویض مفصل
فشار خون بالا همراه با بیماری قلبی: شایعترین بیماری همراه در بزرگسالان مبتلا به آرتروز است.
بیماری تنفسی مزمن به علت سیگار: دومین بیماری همراه شایع در بزرگسالان مبتلا به آرتروز است.
۱- آرتروز اولیه
با افزایش سن به وجود می‌آید و در افراد زیر ۴۰ سال دیده نمیشود. معمولاً در ایجاد آن فاکتورهای ژنتیک نقش دارند. آرتروز اولیه در مچ دست، آرنج و شانه وجود ندارد. همچنین در اندام تحتانی مثلاً در زانو، لگن و شست پا، آرتروز اولیه دیده میشود ولی در سایر مفاصل اندام تحتانی آرتروز اولیه قابل مشاهده نیست.
۲- آرتروز ثانویه
به دنبال یک بیماری خاص مانند روماتیسم مفصلی، عفونت و شکستگی در مفصل به وجود می‌آید. آرتروز ثانویه در هر مفصلی دیده میشود ولی آرتروز اولیه فقط در مفاصل خاصی قابل مشاهده است به عنوان مثال در اندام فوقانی فقط در بند انتهایی و میانی انگشتان شخص دیده میشود. در ناحیه ستون مهره، گردن و کمر و نه در ناحیه پشتی نیز دیده میشود. آرتروز اولیه از ثانویه بسیار با اهمیت است چرا که در آرتروز ثانویه می‌توان با کنترل بیماری زمینه‌ای به میزان قابل توجهی جلوی پیشرفت این بیماری را گرفت.
۳- آرتروز دژنراتیو
آرتروز استئوآرتریت شایعترین نوع این بیماری است. وقتی غضروف از بین می‌رود استخوان روی استخوان مالیده میشود و موجب درد، ورم و سفتی میشود. با گذشت زمان مفاصل ضعیف خواهند شد و درد نیز مزمن میشود. شاخص‌های خطر شامل اضافه وزن، سابقه خانوادگی، سن و آسیب‌های پیشین میشود. وقتی علائم مفصلی بیماری آرتروز استئوآرتریت خفیف یا متوسط باشند می‌توان با این راه‌ها آن را کنترل کرد:
توازن بخشیدن به فعالیت‌ها با استراحت
استفاده از روشهای درمانی گرم و سرد
فعالیت فیزیکی منظم
تثبیت وزن سالم
تقویت قوای عضلات اطراف مفصل
استفاده از دستگاه‌های کمکی
استفاده از مسکن‌های بدون نیاز به نسخه یا داروهای ضد التهاب
پرهیز از حرکات سنگین تکراری
اگر علائم مفصل شدید شود موجب محدودیت انعطاف و پایین آمدن کیفیت زندگی خواهد شد. برخی از راهکارهایی که بالا گفته شد در این شرایط به کار می‌آیند اما جایگزین کردن مفصل ضرورت پیدا خواهد کرد. با فعال ماندن، تثبیت وزنی سالم و پرهیز از آسیب دیدگی و حرکات تکراری می‌وانید جلوی آرتروز استئوآرتریت را بگیرید.
۴- آرتروز التهابی
یک سیستم ایمنی سالم محافظت کننده است. بنابراین با فعال کردن التهاب درونی با عفونت و ابتلا به بیماری مقابله میکند اما سیستم ایمنی ممکن است منحرف شود و به اشتباه با التهابی کنترل نشدنی به مفاصل حمله کند و موجب فرسایش مفاصل و شاید اعضای داخلی بدن مانند چشمها و دیگر قسمت‌ها شود . آرتریت روماتوئید و آرتریت پسوریاتیک نمونه‌های آرتروز التهابی هستند. محققان معتقدند که ترکیب ژنتیک و نیروهای محیطی می‌توانند خود ایمنی را تحریک کنند.
سیگار کشیدن یک مثال از خطرات محیطی است که میتواند آرتریت روماتوئید را در افرادی با ژنتیک خاص فعال کند.با انواع خود ایمنی و التهابی آرتروز، تشخیص زودهنگام و درمان تهاجمی ضرورت پیدا میکند. کاهش سرعت فعالیت بیماری میتواند به خفیف کردن علائم و حتی پیشگیری از آسیب دائمی مفاصل کمک کند. هدف درمان است و می‌توان با استفاده از چندین دارو که با نام DMARDs شناخته می‌شوند به آن رسید. هدف درمان کاهش درد، بهبود عملکرد و پیشگیری از آسیب‌های بعدی به مفاصل است.
آرتروز
۵- آرتروز عفونی
یک باکتری، ویروس یا قارچ میتواند وارد مفصل شده و باعث تحریک التهاب شود. مثال موجودات زنده‌ای که می‌توانند مفصل را عفونی کنند سالمونلا و شیگللا، کلامیدیا و سوزاک و هپاتیت C هستند. در بسیاری موارد درمان با داروهای آنتی بیوتیک میتواند مفصل را از عفونت تمیز کند اما گاهی آرتروز مزمن میشود.
۶- آرتروز متابولیک
با تجزیه پورین‌ها توسط بدن اسید اوریک شکل می‌گیرد (ماده‌ای که در سلول‌های انسان و بسیاری از میوه‌ها یافت میشود). بعضی از مردم سطح بالایی اسید اوریک دارند چون به صورت طبیعی بیش از آنچه مورد نیاز است تولید می‌کنند یا بدن نمی‌تواند با سرعت قابل قبولی خود را از اسیداوریک‌ها خلاص کند. در برخی افراد اسیداوریک روی هم انباشته میشود و کریستالی سوزنی شکل را در مفصل تشکیل میدهد در نتیجه سبب درد شدید در این ناحیه یا نقرس میشود. نقرس ممکن است به صورت مرحله‌ای بیاید و برود یا اگر سطح اسید اوریک پایین نیامد میتواند مزمن شود و موجب درد و ناتوانی درمان ناپذیری شود.
علائم آرتروز
علائم آرتروز بسیار متفاوت است. گاهی اوقات آرتروز هیچ علائمی ندارد و فقط با عکسبرداری از مفاصل مشخص میشود. در شرایط هم ممکن است خود را با علائمی مانند ورم، درد، سفتی و کاهش دامنه حرکات نشان دهد و سپس محو شود. این علائم ممکن است خفیف، متوسط یا شدید باشند و به مدت یک سال یکسان بمانند اما با گذشت زمان بدتر خواهند شد. آرتروز شدید ممکن است موجب دردهای مزمن، ناتوانی در انجام فعالیت‌های روزانه و دشوار ساختن راه رفتن یا بالا رفتن از پله‌ها شود. آرتروز سبب تغییر دائمی در مفاصل میشود. این تغییرات می‌توانند مشهود باشند مانند بهم ریختن اتصالات انگشتان دست اما معمولا آسیب وا- درمان آن ثبت نشده است را تنها می‌توان با عکس‌های رادیولوژی دید. برخی از انواع آرتروز علاوه بر مفاصل، قلب، چشمها، ریه‌ها، کلیه‌ها و پوست را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهند.
مهمترین علامت آرتروز در زانوست که هنگام دو زانو یا چهار زانو نشستن، بلند شدن و یا از پله بالا رفتن خود را نشان میدهد. در موارد پیشرفته هم به طور دائم درد زانو وجود دارد.
ایجاد صدا در مفاصل است. البته صدا در مفاصل افراد نرمال نیز ممکن است دیده شود ولی در آرتروز صدای تلق تلوق، همراه با درد در مفاصل وجود دارد.
از علائم دیگر آرتروز،تورم مفصل است که به طور ثانویه باعث بزرگ شدن استخوان میشود.
کمرتان درد یا آرتروز
کمردرد مشکل شایعی است که بسیاری از افراد در طول زندگی با آن روبه رو می‌شوند و حداقل یک بار در عمرشان کمردرد خفیف را تجربه کردند اما کمر درد سمجی که دست از سرتان بر نمی‌دارد و به دلیل پارو زدن، بلند کردن وزنه‌های سنگین یا استفاده از کفش پاشنه بلند نیست، در حقیقت آرتروز یا آرتروز ستون فقرات است. در ادامه علائمی را توضیح دادیم که با مشاهده هریک از آنها، حتما به پزشک متخصص مراجعه و با او در میان بگذارید.
۱- با درد از خواب بیدار می‌شوید
زمانی که از خواب بیدار می‌شوید و کمرتان درد میکند، ممکن است نشانه التهاب آرتروز باشد در واقع عصبهای کمر منجر به ناراحتی تان شده است. همچنین ممکن است درد به علت فتق دیسک باشد چون به بیرون فشار می‌آورد و به عصبهای نخاع ضربه می‌زند. فتق دیسک با بیماری دژنراتیو دیسک مشترک هستند که معمولا آرتروز نیز همراهشان است.
حواستان به کمر دردهایی که اول صبح شروع میشود و تا نیم ساعت نیز ادامه دار است، باشد. در افراد مبتلا به آرتروز، درد در ادامه روز رو به بهبودی می‌رود اما با شروع شب دوباره بدتر میشود. با این حال دردهای شبانه ممکن است به دلیل آرتروز نباشد بلکه دلیلشان فشاری باشد که از کارهای روزانه به بدن وا- درمان آن ثبت نشده است است.
۲- دیگر قسمت‌های بدن نیز درد می‌کنند
وقتی آرتروز ستون فقرات زیاد میشود، ساییدگی و پارگی استخوان‌های مهره میتواند سبب فشار روی نخاع و اعصاب شود. از آنجا که اعصاب از کمر پایین رفته و به دیگر نقاط بدن متصل می‌شوند ممکن است در ران‌ها، باسن، پاها و کف پاها نیز احساس درد، بی حسی، مور مور شدن یا ضعف داشته باشید. این عصب‌ها به عضلات پاها می‌روند و به همین دلیل است که احساس ضعف می‌کنید.
۳- ستون فقراتتان بیش از حد سفت شده است
اگر صبح‌ها هم دردی نداشته باشید، ممکن است در قسمت کمر احساس سفتی کنید. در بیشتر موارد وقتی به حرکت در می‌آیید این حالت از بین می‌رود اما با فرا رسیدن شب و به دلیل فشارهای روز، دوباره درد به سراغتان بیاید. خم شدن و قوس دادن به کمر ممکن است دردآور باشد و همچنین این درد ممکن است از یک نقطه به نقاط دیگر بدن برود. برای مثال یک روز شانه‌هاو روز دیگر گردن درد می‌کنید.
۴- درد به بدتر شدن ادامه میدهد
هرکسی به گونه‌ای درد را تجربه میکند. اگر دردهایی که به سراغتان می‌آیند بیش از چهار تا شش هفته ادامه دار بودند به پزشک مراجعه کنید. بسیاری از کشیدگی‌های عضله یا آسیب‌های جزئی بعد از این دوره بهبود می‌یابند. بنابراین اگر درد از بین نرفت و بدتر هم شد حتما مراجعه به پزشک را در برنامه خود قرار دهید.
آرتروز
۵- درد، مزاحم خوابتان شده است
کمردردی علاوه بر بی خوابی سبب ایجاد چرخه‌ای معیوب هم در بدن میشود. اگر دردی که دارید آنقدر شدید است که مزاحم خوابیدنتان شده است و روی کیفیت زندگی تان تاثیر گذاشته توصیه می‌کنم هرچه زودتر به یک پزشک متخصص مراجعه کنید.
همیشه نمی‌توان از ابتلا به بیماری آرتروز پیشگیری کرد. برخی دلایل مانند بالا رفتن سن، سابقه خانوادگی و جنسیت ( بسیاری از انواع آرتروز بیشتر در خانم‌ها شایع است ) خارج از کنترل ما هستند. هر کدام از انواع آرتروز به صورت متفاوتی رشد می‌کنند اما همگی دردناک هستند و می‌توانند منجر به از دست دادن عملکرد و بدشکلی بدن شوند. چند عادت سالم وجود دارد که می‌توانید با دنبال آنها خطر درد مفاصل را با بالا رفتن سن کاهش دهید. بسیاری از این عادات مانند ورزش کردن و خوردن غذاهای سالم از بروز دیگر بیماری‌ها نیز پیشگیری می‌کنند.
۱- خوردن ماهی
برخی از ماهی‌ها سرشار از اسید چرب‌های امگا ۳ هستند که نوعی چربی اشباع نشده است. امگا ۳ مزایای بسیاری برای سلامت دارد و میتواند التهاب را در بدن کاهش دهد. پژوهش‌ها نشان دادند خانم‌هایی که به صورت مرتب ماهی میل می‌کنند کمتر در خطر ابتلا به روماتیسم مفصلی هستند. بنابراین توصیه میشود دوبار در هفته ماهی‌هایی مانند سالمون، قزل آلا، خال مخالی و ساردین مصرف کنید که امگا ۳ بالایی دارند.
۲- کنترل وزن
زانوها وظیفه دارند که وزن بدن را تحمل کنند. دچار اضافه وزن بودن یا چاقی میتواند فشار بسیاری روی آنها وارد آورد. اگر تنها ۵ کیلو اضافه وزن داشته باشید، انرژی که با هر گام روی زاو‌ها وارد میشود ۱۵ تا ۳۰ کیلو افزایش می‌یابد. خانم‌های مبتلا به اضافه وزن نسبت به خانم‌هایی که وزن طبیعی دارند حدودا چهار برابر بیشتر در خطر آرتروز هستند. رژیم غذایی و ورزش می‌توانند کمک کنند وزنتان به حد سالمتری برسد.
اگر وزن فرد بالاتر از حد نرمال باشد یعنی در خانم‌ها قد منهای ۱۰۰ و در آقایان تا ۵ کیلوگرم بالاتر از نرمال باشد لازم است که وزن بیمار کاهش پیدا کند. هر ۵ کیلوگرم کاهش وزن میتواند سرعت پیشرفت آرتروز را ۲۰ تا ۳۰ درصد کاهش دهد همانند رکورددار رژیم دکتر کرمانی خانم راحله خصوصی که بعد از ۳۱ کیلوگرم کاهش وزن دیگری خبری از کمر و پادردش نبود.
۳- ورزش
ورزش نه تنها وزن اضافی که روی مفاصل وارد میشود را از بین می‌برد بلکه عضلات اطراف مفصل را نیز قوی میکند. افزایش قدرت عضلانی اطراف مفصل موجب ثبات و محافظت آنها در برابر آسیب‌ها میشود. برای به حداکثر رساندن مزایای برنامه ورزشی خود، فعالیت‌های هوازی متناوب مانند پیاده روی یا شنا به همراه ورزش‌های قدرتی تاثیر بسیار خوبی دارند. همچنین به تمرین‌های خود حرکات کششی اضافه کنید تا علاوه بر افزایش انعطاف دامنه حرکات خود را نیز افزایش دهید.
۴- پرهیز از آسیب دیدگی
با گذشت زمان، مفصل‌ها شروع به تحلیل رفتن می‌کنند اما وقتی به مفصل آسیب می‌رسانید، ممکن است غضروف نیز صدمه ببیند و در نتیجه تحلیل رفتن مفصل سرعت بیشتری بگیرد. برای مثال هنگام انجام بازی‌های ورزشی یا به دلیل تصادف. جهت پرهیز از آسیب دیدگی همیشه از لوازم ایمنی ورزشی استفاده کنید و تکنیک‌های صحیح انجام آن را بیاموزید.
۵- از مفاصل خود محافظت کنید
استفاده از تکنیک درست هنگام نشستن، کار کردن و بلند کردن میتواند مفاصل را از فشارهای روزانه حفظ کند. برای مثال هنگام بلند کردن اشیا، زانو و ران‌ها و نه کمرتان را لیفت کنید.
اگر می‌خواهید یک چیز سنگین را حمل کنید آن را نزدیک بدن نگه دارید تا فشار زیادی به کمرتان نیاید.
اگر هنگام کار مجبور هستید ساعات زیادی را بنشینید، مطمئن شوید کمر، پاها و دستان حمایت شوند و در شرایط درستی قرار بگیرند.
۶- مراجعه به پزشک
مراجعه به یک روماتولوژیست، آسیب آرتروز معمولا پیشرفت کننده است این یعنی هرچقدر بیشتر زمان را برای پیدا کردن درمان مناسب از دست دهید آسیب بیشتری به مفاصلتان خواهد خورد پس از آن تجویز درمان و همچنین سبک زندگی مطالبه شود.
با اینکه درمان رژیمی برای آرتروز وجود ندارد اما برخی غذاهای خاص نشان دادند می‌توانند با التهاب مقابله کنند، استخوان‌ها و سیستم ایمنی را تقویت کنند. اضافه کردن این غذاها به رژیم غذایی متعادل میتواند دردهای حاصل از آرتروز را را کاهش دهد.
۱- ماهی‌های چرب
ماهی‌های چرب سرشار از اسید چرب‌های امگا ۳ هستند. بنابراین توصیه میشود دو مرتبه در هفته به مقدار ۸۵ تا ۱۱۲ گرم ماهی بخورید.
۲- سویا
ماهی دوست ندارید اما می‌خواهید از خواص ضد التهابی امگا ۳ استفاده کنید؟ می‌توانید از دانه‌های سویا استفاده کنید. دانه‌های سویا کم چرب و سرشار از پروتئین و فیبر هستند. بنابراین یک غذای عالی برای رژیمتان هستند.
آرتروز
۳- روغن‌ها
روغن اکسترا ویرجین سرشار از چربی‌های مناسب قلب و اولئوکانتال است که خواصی بسیار مشابه به داروهای غیر استروئیدی ضد التهابی دارد اما این تنها روغنی نیست که چنین مزایایی دارد. روغن آوکادو و گلرنگ نیز نشان دادند خواص پایین آورنده کلسترول دارند. همچنین روغن گردو ۱۰ برابر مقدار روغن زیتون در خود امگا ۳ دارد.
۴- گیلاس
نتایج پژوهش‌ها نشان دادند مصرف گیلاس، تعداد دفعات حمله نقرس را کاهش میدهد. همچنین آنتوسیانین‌های یافت شده در گیلاس تاثیر ضد التهابی دارند. آنتوسیانین در دیگر میوه‌های قرمز و بنفش نیز مانند توت فرنگی زغال اخته و بلوبری پیدا می‌شوند.
۵- لبنیات را حذف نکنید
محصولا لبنی کم چرب مانند شیر، ماست و پنیر سرشار از کلسیم و ویتامین D هستند که هر دو قدرت استخوان‌ها را افزایش می‌دهند. ویتامین D برای جذب کلسیم ضروری است و میتواند سیستم ایمنی را تقویت کند. اگر امکان استفاده از لبنیات را ندارید در عوض از غذاهای دیگری که دارای کلسیم و ویتامین D هستند کمک بگیرید.
۶- بروکلی
کلم بروکلی سرشار است از ویتامینهای K و C و همچنین دارای ماده‌ای به نام سولفورافان است.
محققان دانشگاه East Anglia بریتانیا به این نتیجه رسیدند که بروکلی برای مقابله با آرتروز مفید است. در این پژوهش محققان مشاهده کردند موش‌هایی که رژیم غذایی سرشار از سولفورفان داشتند کمتر از بقیه در معرض ساییدگی غضروفی قرار گرفتند.با بررسی بیشتر، محققان به این نتیجه رسیدند که این ماده قادر است مانع از ترشح آنزیمی شود که با ایجاد التهاب باعث فرسودگی مفاصل میشود.
۷- چای سبز
چای سبز سرشار از پلی فنول‌ها و آنتی اکسیدان‌ها است که می‌توانند التهاب و روند پیشرفت بیماری را کاهش دهند. محققان همچنین متوجه شدند ماده‌ای دیگر به نام EGCG که در چای سبز یافت میشود میتواند به کاهش سرعت آسیب دیدن مفاصل کمک کند.
۸- مرکبات
مرکبات مانند پرتقال، گریپ فروت و لیمو سرشار از ویتامین C هستند. نتایج بررسی‌ها نشان دادند دریافت مقدار مناسب ویتامین به پیشگیری از التهاب و آرتروز کمک میکند و همچنین سلامت مفاصل را تثبیت خواهد کرد.
۹- غلات
غلات کامل سطح پروتئین C ری اکتیو ( CRP ) را در خون کاهش می‌دهند. CRP یکی از شاخص‌های التهاب است که با بیماری قلبی، دیابت و آرتریت روماتوئید در ارتباط است. غذاهایی مانند بلغور جو دو سر و برنج قهوه‌ای از منابع عالی برای استفاده در رژیم غذایی ضد آرتروز هستند.
۱۰- لوبیاها
لوبیاها سرشار از فیبر و ماده مغذی که به کاهش سطح CRP کمک میکند، هستند. لوبیاها با وجود پروتئین فراوان برای سلامت عضلات مهمند. برخی لوبیاها سرشار از اسید فولیک، منیزیم، آهن، زینک و پتاسیم هستند که همگی به دلیل خواصشان برای قلب و سیستم ایمنی شهرت دارند.
آرتروز
۱۱- سیر
پژوهش‌ها نشان دادند افرادی که مرتب از خانواده آلیوم مانند سیر، پیاز و پیازچه تغذیه می‌کنند نشانه‌های کمتری از آرتروز زودرس در خود نشان می‌دهند. محققان معتقدند ترکیبات موجود در سیر می‌توانند آنزیم‌های آسیب زننده در سلول انسان را کم سرعت کنند.
آجیل‌ها
آجیل‌ها دارای پروتئین، فیبر، کلسیم، منیزیم، زینک، ویتامین E و اسید آلفا لینولنیک هستند که تقویت کننده سیستم ایمنی بدن است. آجیل‌ها برای قلب مناسب هستند و می‌توان به کمکشان وزن کم کرد. می‌توانید از گردو، پسته و بادام استفاده کنید.
پژوهشگران کره جنوبی دریافتند غذاهای غنی از روی سبب بروز آرتروز میشود. به گزارش ایرنا از پایگاه خبری دیلی میل، غذاهای غنی از روی مانند غذاهای دریایی، کاکائو و مرغ میتواند سبب بروز آرتروز شوند. غضروف‌ها با تغییرات مولکولی ناشی از روند جایگزینی عنصر روی در بدن از بین می‌روند. با از بین رفتن غضروف، استخوان‌ها با یکدیگر در تماس قرار می‌گیرند و این مساله موجب درد، تورم و خشکی استخوان‌ها و ایجاد آرتروز میشود. نتایج این مطالعه همچنین نشان داد که آسیب بافتی مربوط به آرتروز به واسطه وجود روی در داخل سلول‌های غضروف ایجاد میشود.
پروتئینی به نام ZIP8 حمل و نقل روی در داخل این سلول‌ها را بر عهده دارد و این پروتئین توالی مولکولی را برهم می‌زند و موجب تخریب بافت غضروف در موش‌ها میشود. محققان می‌گویند نتایج این پژوهش‌ها در ارایه روشهای درمانی برای بیماری آرتروز بسیار موثر است.
دانشمندان با بررسی موش‌های مبتلا به آرتروز مشاهده کردند سطح پروتئین ZIP8 که در غشای پلاسمایی سلول‌های غضروف تعبیه شده است و در حمل و نقل روی در داخل این سلول‌ها از محیط خارج نقش دارد، افزایش غیرطبیعی دارد. آزمایش‌های ژنتیکی روی موش‌ها نشان داد که روی (ZIP8 – MTF1) نقش کلیدی در تخریب غضروف و بروز آرتروز دارد. دانشمندان امیدوارند که این یافته جدید به کشف و توسعه سریع داروهای نوین برای جلوگیری از پیشرفت این بیماری ناتوان کننده کمک کند.
۱. ارتباط ذهن- بدن
برای مثال افسردگی از مشکلاتی است که معمولا با رماتیسم مفصلی همبود است. همبودی یعنی یک بیماری با احتمال بالایی در کنار بیماری دیگر به وجود می‌آید. وقتی شما با بیماری دردناکی که به مفاصلتان حمله کرده است زندگی می‌کنید حفظ دیدگاهی روشن به زندگی کار دشواری خواهد بود. افسردگی میتواند کنار آمدن با این بیماری را سخت‌تر کند و از جانب دیگر باعث تشدید نشانه‌های آن شود. نکته‌ی مثبت اینجاست که رماتیسم و افسردگی هر دو قابل درمان هستند. شما باید بیاموزید چگونه عادت‌های زندگی سلامت را در زندگی‌تان برقرار کنید تا بتوانید علائم رماتیسم مفصلی و افسردگی را مدیریت کنید.
۲. داروهای ضدالتهاب
تمام استراتژیهای کنترل درد در رماتیسم مفصلی بعد از کنترل التهاب قرار می‌گیرند. اولین گزینه در بین روشهای کاهش درد، داروهای ضد رماتیسمی کنترل التهاب (DMARDs) است. برای کنترل التهاب در رماتیسم باید با پزشک خودتان در ارتباط باشید. متوتروکسات (methotrexate) بیشترین داروی استفاده شده برای درمان رماتیسم مفصلی است. ممکن است در مواقع عود بیماری از استروئیدها نیز استفاده شود. اگر بیماری با شدت ادامه پیدا کند پزشک از داروهای سه‌گانه برای شما استفاده خواهد کرد، داروهایی که جدیدتر و گران‌تر هستند، اما مؤثرند.
۳. داروهای مسکن
بهترین داروها برای درد حاد داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی هستند که با نام اختصاری NSAIDs شناخته می‌شوند. داروهای قوی‌تری که داروهای شبه‌افیونی نامیده می‌شوند، ممکن است برای درد غیرقابل تحمل تجویز شوند، اما بهتر است تا حد ممکن از آنها استفاده نشود. این داروها باید با احتیاط مصرف شوند زیرا بدن به مرور به آنها عادت میکند و احتمال سوءمصرف را در افراد بالا می‌برد.
۴. درمانهای غیردارویی
درمانهای مدرن برای رماتیسم مفصلی بسیار اثرگذارند. داروها، درمانهای فیزیکی، کاردرمانی و سایر درمان‌ها به تنهایی یا در ترکیب با هم می‌توانند التهاب، سفت شدن عضلات، درد و ناتوانی را کاهش دهند. با دریافت درمان مناسب ممکن است بهبود پیدا کنید، یا اینکه تمام یا بخش زیادی از نشانه‌های بیماری‌تان از بین برود. رعایت توصیه‌های بهداشتی را جدی بگیرید. به اندازه‌ی کافی بخوابید، غذای مناسب بخورید، به طور منظم ورزش کنید و روابط حمایتی خود را با دیگران ادامه دهید.
۵. استراحت
خواب خوب برای کنار آمدن با درد رماتیسم مفصلی
خواب کافی برای سلامتی فیزیکی و روانی شما حیاتی است. درد و افسردگی حاصل از رماتیسم مفصلی ممکن است خوابیدن را به کاری سخت تبدیل کند. بنابراین لازم است برای داشتن خواب شبانه‌ی بهتر این موارد را رعایت کنید:
برای بیدار شدن و به تخت‌خواب رفتن زمان ثابت و معینی در نظر بگیرید و حتی در روزهای تعطیل آن را رعایت کنید.
در اتاقی خنک، تاریک و ساکت بخوابید.
از خوردن و نوشیدن بعد از ساعت ۷ شب خودداری کنید، به خصوص نوشیدنی‌های کافئین‌دار یا الکلی
از تلویزیون، کامپیوتر و سایر وسایل الکترونیکی در تخت‌خواب و یا نزدیک به زمان خواب استفاده نکنید
۶. رژیم غذایی
داشتن یک رژیم غذایی سالم شامل خوراکی‌های بی‌خطر، کلید تندرستی است. رژیم متعادل میتواند در نگهداری وزن مطلوب، حمایت از سیستم ایمنی بدن و بهبود خلق به شما کمک کند. چنین رژیمی شامل انواع مختلف میوه، سبزیجات، دانه‌های کامل و پروتئین بدون چربی میشود. از یک طرف ماهی، مرغ و سبزیجات کمک می‌کنند ماهیچه‌های قوی‌ای داشته باشید؛ از طرف دیگر میوه‌ها، سبزیجات و دانه‌های کامل حاوی ویتامین‌ها، مواد معدنی و فیبر هستند که به بدن شما کمک می‌کنند بهترین عملکرد خود را حفظ کند.
گرچه برخی رژیم‌های غذایی نزد عموم به عنوان خوراکی‌های کاهش‌دهنده‌ی علائم رماتیسم معروف شده‌اند، دانش پزشکی آنها را تائید نکرده است. هیچ مدرکی وجود ندارد که رژیم به خصوصی برای کاهش درد رماتیسم وجود دارد. اما برخی شواهد نشان می‌دهند استفاده از اسید چرب امگا۳ میتواند به کاهش التهاب کمک کند، که این خود در کاهش درد مؤثر است. امگا۳ را می‌توان در ماهی‌های آب‌های سرد و داروهای مکمل روغن ماهی یافت.
مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۳ نشان میدهد افرادی که به تازگی تشخیص رماتیسم مفصلی را گرفته بودند در صورت مصرف دُز بالایی از مکمل‌های روغن ماهی (نسبت به آنها که دُز پایین این روغن را مصرف می‌کردند) پاسخ بهتری به داروهای مختص کاهش التهاب (DMARD) می‌دادند.
حتما بخوانید: ۹ قدم ساده برای داشتن تغذیه سالم
۷. وزن مطلوب
نگهداری وزن در محدوده‌ی طبیعی (شاخص توده‌ی بدنی بین ۱۹ تا ۲۵) میتواند به مدیریت بهتر درد رماتیسم مفصلی منجر شود. مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۳ انجام شد نشان میدهد داشتن اضافه وزن میزان داروی مورد نیاز فرد را برای کنترل درد افزایش داده و احتمال تسکین علائم را در او کاهش میدهد.
۸. ماساژ
ماساژ برای کنار آمدن با درد رماتیسم مفصلی
ماساژ گرفتن (چه آن را از ماساژتراپیست دریافت کنید چه ماساژی که خودتان به خودتان می‌دهید) میتواند درمان مکمل آرام‌بخشی برای درد رماتیسم مفصلی باشد. تحقیقی در سال ۲۰۱۳ منتشر شد که طی آن به مدت چهار هفته، هفته‌ای یک بار، به ۴۲ فرد مبتلا به رماتیسم مفصلی در ناحیه بازو، توسط ماساژتراپیست ماساژ ملایم یا متوسط داده شد. همچنین، به شرکت‌کنندگان آموزش داده شد تا خودشان ماساژ را در منزل انجام دهند. پس از گذشت یک ماه، گروهی که ماساژ متوسط را دریافت کرده بودند درد کمتر و دامنه‌ی حرکتی بیشتری نسبت به گروه‌های دیگر داشتند.
۹. به خانواده و دوستان‌تان بگویید چه احساسی دارید
هیچکس نباید رنج ناشی از رماتیسم یا افسردگی را به تنهایی تحمل کند. حمایت دوستان و خانواده میتواند به شما در کنار آمدن با درد رماتیسم مفصلی کمک کند. صحبت از درد و رنج، چه فیزیکی باشد چه روانی، دشوار است. ممکن است فکر کنید سکوت بهتر است تا اینکه درباره‌اش حرفی بزنید یا «شکایت» کنید، به خصوص اگر درد شما مزمن باشد. اما زمانی که از درد و شرایط خودتان با خانواده و دوستان صحبت کنید آنها می‌توانند برای کنترل و کنار آمدن با آن به شما کمک کنند.
۱۰. تمرینات بدنی
ورزش برای کاهش درد رماتیسم مفصلی
در حالیکه با داشتن رماتیسم مفصلی شاید آنقدرها حال و هوای ورزش کردن به سراغتان نیاید، باید بدانید که تمرینات بدنی ملایم در واقع درد مفاصل را کاهش و کیفیت زندگی را افزایش می‌دهند. ورزش کمک میکند قدرت ماهیچه‌ها، بنیه، تعادل بدن، احساس خودارزشمندی و اعتماد‌به‌نفس در شما افزایش پیدا کند.
پزشکان اعتقاد دارند که تمرینات بدنی بدون فشار یا فشار ملایم به مفاصل (Non-impact or low-impact exercise) روش مؤثری در کاهش درد هستند. پیاده‌روی، شنا، ایروبیک در آب، نرمش و حرکات کششی و دوچرخه ثابت از این دست ورزش‌ها به حساب می‌آیند. در حقیقت تمرینات ایروبیک در استخر آب گرم یکی از بهترین ورزش‌ها برای رماتیسم مفصلی است، زیرا آب وزن بدن شما را نگه می‌دارد و در این شرایط به مفاصل فشار کمتری وارد میشود. یوگا توصیه‌ی دیگر سازمان بیماری رماتیسم برای کاهش درد است. تمرینات اولیه‌ی یوگا می‌توانند بسته به شرایط بدنی شما تعدیل و آسان‌سازی شوند.
به هر حال وقتی صحبت از ورزش میشود لازم است که با پزشک خودتان مشورت کنید تا مبادا ورزشی انجام دهید که درد شما را افزایش دهد. نکته‌ی دیگر اینکه در زمان اوج گرفتن بیماری هر برنامه‌ی ورزشی را موقتا متوقف کنید.
۱۱. استفاده از اُرتوزها و بِریس‌ها
دستکش روماتیسم مفصلی
شامل وسایل کمکی هستند که حین حرکت از مفاصل شما حمایت و محافظت می‌کنند. برای مثال کفی کفش، آتل یا بریس‌هایی که مفاصل شما را در وضعیت مناسب قرار می‌دهند. شما همچنین می‌توانید دستکش مخصوص رماتیسم را برای انگشتان و دست خود تهیه کنید. برای انتخاب این وسایل یک متخصص ارتوپد میتواند بهترین گزینه‌های موجود را به شما پیشنهاد بدهد.
۱۲. سرد و گرم کردن
کنار آمدن با درد روماتیسم مفصلی با درمان سرد و گرم کردن
ماهیچه‌ها در مواجهه با گرما ریلکس می‌شوند و سرما احساس درد را کاهش میدهد. شما می‌توانید برای کاهش درد رماتیسم مفصلی از کمپرس سرد و گرم به تنهایی یا به تناوب استفاده کنید. حمام آب گرم نیز مانند ورزش در استخر آب گرم درد مفاصل را کاهش میدهد.
۱۳. طب سوزنی
طب سوزنی برای کنار آمدن با درد روماتیسم مفصلی
اعتقاد بر این است که در این درمانِ شرقیِ قدیمی از طریق سوزن‌هایی که به پایانه‌های عصبی نزدیک میشود ترشح مسکن‌های طبیعی بدن تحریک میشود. برخی مطالعات از مفید بودن طب سوزنی برای تسکین درد مزمن حکایت دارد، اما شواهد چندانی برای مفید بودن آن در رماتیسم مفصلی پیدا نشده است. با این حال طب سوزنی میتواند برای برخی بیماران تسکینی موقتی فراهم کند.
۱۴. تحریک الکتریکی اعصاب به صورت زیرپوستی
تحریک الکتریکی اعصاب به صورت زیرپوستی (Transcutaneous electrical nerve stimulation) یا (TENS) نوعی درمان با استفاده از جریان کم‌ولتاژ الکتریکی است که اعصاب بدن را تحریک کرده و در مسیرهای درد اختلال ایجاد میکند. تحریک الکتریکی اعصاب به صورت زیرپوستی خط اول درمان رماتیسم مفصلی نیست و معمولا از آن برای درمان دردهای سرسخت و مزمن استفاده میشود. اگر مایلید این درمان را امتحان کنید با پزشک خود در این باره مشورت کنید.
۱۵. هوای آزاد و تغییر فضا
احساس خستگی و مریضی فرد را به سمت انزوا، روی خلق و سلامتی اثر منفی می‌گذارد. همه‌ی انسان‌ها نیاز به احساس تعلق به جمع، دوست داشته شدن، ارزشمند به حساب آمدن و مراقبت شدن دارند. تا جایی که می‌توانید از خانه بیرون بزنید، حتی زمانی که در بهترین حال و هوا نیستید. هوای تازه و نور خورشید قدرت و زندگی تازه‌ای خواهد داد. دیدار با دوستان و عزیزان‌تان کمک میکند روحیه‌ی خوبی داشته باشید.
۱۶. به خاطر داشته باشید که تنها نیستید
پزشکان و متخصصان می‌توانند به شما برای کاهش درد مزمن کمک کنند. اگر نسبت به گذشته درد بیشتری را تجربه می‌کنید، یا اگر درد در به انجام رساندن کارهای‌تان اختلال ایجاد میکند، بدون معطلی موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید. از پزشک روماتولوژیست در مورد گزینه‌های کاهش درد مانند تمرینات بدنی، ماساژ، یوگا و طب سوزنی سؤال کنید، اما به یاد داشته باشید که اولین اولویت شما در کنار آمدن با درد رماتیسم مفصلی، کنترل کردن التهاب است.
مشاوره آنلاین با بهترین متخصص بیماری‌های روماتیسمی و استخوان و مفاصل
به جنگ روماتیسم بروید - همشهری آنلاین
آرتروز گردن،علائم و درمانهای بدون جراحی |دکتر سپهریان| متخصص دیسک و آرتروز
تغذیه نامناسب، استرس و یا عفونت‌ها، اختلالاتی در عملکرد سیستم ایمنی ایجاد میشود.
غذاهای سرخ شده: این دسته از غذاهای علاوه بر این که روغن‌های ناسالم عمرتان را کوتاه میکند علاوه بر آن موجب مسدود شدن شریان‌های قلبی و افزایش کلسترول بد نیز میشود. همچنین التهابات درونی بدنتان را دیرتر بهبود می‌بخشد.
گوشت قرمز: هنگامی که بدنتان دارای یک ویروس، باکتری و بیماری خاصی است، هنگامی که گوشت قرمز مصرف می‌کنید التهابی را در بدنتان بوجود آورده که باعث میشود، بدن دیگر نتواند با بیماری و باکتری مبارزه کند. همچنین تحقیقات نشان داده است هنگام درگیری با عارضه‌ای گوشت قرمز سیستم ایمنی بدن را ضعیف میکند و بیماری تان دیرتر درمان میشود.
سودا: آب گازدار یا آب کربناته آبی است که در آن کربن دی اکسید، تحت فشار حل شده باشد. آب گازدار یکی از مواد اولیه برای ساخت نوشابه‌های گازدار است. حتی اگر شکر و سایر شیرینی‌ها را که سلول‌ها برای مقابله با باکتری ضعیف میکند، نادیده بگیریم سودا اسید فسفریک بالایی دارد که که منابع منیزیوم و کلسیم بدن را خالی میکند. این نوشیدنی ارزش غذایی بالایی ندارد، شما مواد مغذی را در حالی از زندگی روزمره خود حذف می‌کنید که جایگزین مناسبی برای آن ندارید و به جایش سودا مصرف می‌کنید.
لبنیات: محصولات لبنی حاوی کازئین هستند که برای هضم، نیازمند معده‌ای قوی است. در طول بیماری معده عمل هضم و جذب را به کندی انجام میدهد و ممکن است پسمانده‌های غذا و ذرات هضم نشده در بدن فساد ایجاد کند و بیماری تان تشدید پیدا نمایند.
ذرت: خوراکی است که به سختی هضم میشود و همان طور که گفتیم در طول بیماری سیستم گوارش به خوبی کار نمی‌کند و ممکن است در صورت مصرف این دسته از خوراکی‌های دیر هضم بیماری تان شدیدتر شود و علاوه بر آن مشکلات گوارشی نیز برایتان نیز دردسر ساز گردد.
گلوتن:پروتئینی است که در گندم، جو و چاودار موجود است و آن دسته از خوراکی‌هایی است به سختی هضم می‌شوند. مصرف غذاهای حاوی گلوتن تنها باعث افزایش تولید مخاط گوارشی شده که خود از مبارزه با بیماری‌ها جلوگیری میکند .
سویا:سطح سدیم در این خوراکی بسیار بالاست و آب بدنتان را تحت تاثیر قرار میدهد پس اگر بیمار هستند و بدن ضعیفی دارید در طول بیماری دور سویا را خط بکشید.
سوسیس و کالباس(غذاهای فراوری شده): این دسته از خوراکی‌ها در هنگام سلامتی کامل هم برای بدن مضر است. اگر در زمان ابتلا به بیماری به سراغ این نوع از غذاها بروید بیماری تان تا مدت‌های زیادی مهمانتان خواهد بود. به دلیل داشتن نمک فراوان در این خوراکی‌ها سردرد ناشی از بیماری افزایش پیدا کرده و به تدریج تهوع و استفراغ به سراغتان می‌آید.
گلوتامات منوسدیم(MSG):یک افزودنی معمول در برخی از مواد غذایی است که عطر و طعم آن را افزایش میدهد. در طول بیماری با مصرف مواد غذایی حاوی MSG علائمی چون سردرد، سفتی عضلات، ضعف و گرگفتگی همراه بیماری تان ظاهر میشود. همچنین فشار خون بالا و افزایش وزن دو عیب دیگر این دسته از افزودنی‌هاست.
تحقیقات اخیر نشان داده است این افزودنی میتواند کمی آسیب رسان باشد چرا که ممکن است بیماری‌های مختلفی چون لکه‌ی پوستی، خارش، استفراغ، آسم، مشکلات قلبی، افسردگی، سکته، سردرد، میگرن، درد سینه، تهوع و ضعف نیز به همراه داشته باشد. MSG بر روی بسته خوراکی ذکر شده میشود.
پلی‌نوریت (Polyneuritis) یا نوروپاتی محیطی (Peripheral neuropathy)
آرتروز گردن،علائم و درمانهای بدون جراحی |دکتر سپهریان| متخصص دیسک و آرتروز
خواب رفتن دست و پا: علت و راه‌های درمان نوروپاتی که باید بدانید! - نت نوشت
علت خواب رفتن دست و پا و درمان آن؛ ۹ دلیلی که شما را مورمور میکند | چطور
چگونه گرفتگی گردن را در یک دقیقه درمان کنیم
بی حسی پا از چیست ؟ دلایل بی حسی و راه‌های درمان سریع
Сирдалуд по 1 таблетке вечером-2 недели
Нейромидин по 1 таблетке 2 раза в день- 1 месяц
Вазонит (600 мл) по половине таблетки 3 раза в День- 1 месяц или Трентал
مورمور شدن دست
تمرین دست Tendon Gliding Exercises
فیزیوتراپی آرنج برای برای سندرم تونل کوبیتال - کلینیک فیزیوتراپی دایان
علل و علائم سندروم تونل کوبیتال چیست ؟ + درمان و ورزش
23 علت مورمور شدن و بی حسی دست‌ها - کلینیک مجازی
درمان ام اس قطعی با جدیدترین روش 2019 ( طب سنتی + تغذیه ) | ایران عسل
اثرات ام اس بر بدن چیست؟ (عوارض و آسیب‌ها) | توان درمان
Что показывает Срб?
С-реактивный белок (СРБ) – это основной белок плазмы крови, отражающий острые воспалительные процессы в организме. В биохимическом анализе крови повышение его уровня проявляется ростом фракции альфа-глобулинов.
цели активный белок
Определение антигена HLA-B27 с помощью метода проточной цитометрии
تصورات غلط درباره بیماری اسپوندیلیت آنکیلوزان
کمبود ویتامین و مواد مغذی ضروری در بدن میتواند باعث تضعیف روحیه در افراد شود. افسردگی، اضطراب و تغییر روحیه به طور مداوم یا دیگر مشکلات رفتاری به دلیل کمبود این ویتامین‌ها است تقریباً یک پنجم از جوانان در جهان دچار این کمبودها هستند و بسیاری از افراد در دنیا احساس اضطراب و افسردگی و دیگر مشکلات ذهنی را دارند.
ویتامین D
کمبود ویتامین D میتواند به علت کم قرار گرفتن در معرض نور خورشید در طول چند ماه و چند سال باشد. اگرچه ممکن است افرادی در مناطق آفتابی زندگی کنند، اما باز هم کمبود ویتامین D داشته باشند. این افراد معمولاً بیشتر زمان‌ها را در خانه سپری می‌کنند و کمتر بدنشان در معرض نور خورشید قرار می‌گیرد. مکمل ویتامین D تنها راه برای جلوگیری از کمبود آن نیست. ویتامین D نقش اساسی برای عملکردهای مهم در بدن دارد که یکی از آنها جذب فسفر در جریان خون می‌باشد. این ماده برای سلامت ذهن نیز بسیار ضروری است و میتواند ترمیم سلول‌ها و همین طور رشد بافت مغز را آسان‌تر کند. از طرفی سلول‌های مغزی را سالم‌تر نگه می‌دارد و به آنها کمک میکند که توانایی ذهنی و حافظه بالاتری داشته باشند. کمبود ویتامین D میتواند با اختلالات تاثیرگذار فصل مرتبط باشد یا این که ناراحتی و افسردگی را برای فرد به وجود بیاورد که معمولاً در ماه‌های پاییز بیشتر است و کمبود ویتامین D همچنین میتواند باعث بیماری‌های اضطرابی شدید شود.
اسید چرب امگا ۳
تعادلی بین اسید چرب امگا ۳ و امگا ۶ میتواند تغییر روحیه را برای فرد و همچنین مشکلات ذهنی به وجود بیاورد. آیا می‌دانستید که ۶۰ درصد از مغز انسان را چربی تشکیل داده است؟ به همین دلیل بدن شما نمی‌تواند اسید چرب ضروری را بسازد و مغزتان نیز نمی‌تواند آن را بسوزاند. اگر رژیم غذایی شما کمبود چربی با کیفیت بالا مثل امگا ۳ دارد، پس بدن تان نیز سلول‌های عصبی باکیفیت پایین می‌سازد. اگر رژیم غذایی شما چربی خوب دارد پس سلول‌های عصبی با کیفیت بالا می‌سازد و میتواند عملکرد مغز و سلامت ذهن را تضمین کند و از آن جایی که امگا ۳ فعالیت سلول B. را افزایش میدهد و باعث تولید آنتی بادی‌ها میشود، پس برای کاهش التهاب بدن مناسب است. آنها می‌توانند عملکرد مغز را بالا ببرند و روحیه شاد و مثبت را نیز افزایش دهند. کمبود امگا ۳ همچنین میتواند باعث افسردگی، اختلال بی توجهی، اختلالات شخصیتی و اسکیزوفرنی شود.
ویتامین B
این ویتامین‌ها غذا را به سوخت بدن تبدیل میکند و به بدن کمک میکند که انرژی خود را حفظ کند و بتواند سلول‌های آسیب دیده را ترمیم کند. آنها نقش مهمی را در قسمت‌های مختلف برای سلامتی ایفا می‌کنند و عملکرد ایمنی بدن، گوارش، سلامت و جریان خون و خواب مناسب را ایجاد می‌کنند.
ویتامینهای B نقش اساسی را برای سلامت ذهن و کاهش استرس و کمبود حافظه ایفا می‌کنند. کمبود ویتامین B میتواند منجر به افسردگی، اضطراب، فوبیا و دیگر اختلالات عصبی شود.
آمینو اسیدها
آمینو اسیدها زنجیره‌های پروتئینی را می‌سازند. جدا از کمک کردن آنها به بدن برای ساخت عضله برای سلامت عملکرد مغز نیز مناسب هستند که کمبود آمینواسیدها میتواند باعث افسردگی، نارسایی مغزی و کاهش تمرکز شود.
زینک
زینک سلامت عملکرد مغز را تقویت میکند همچنین میتواند سیستم عصبی مرکزی و جانبی را فعال کند و نقش مهمی را در پروسه تعادلی هورمون‌ها ایفا میکند. کمبود زینک باعث افسردگی، اضطراب و اختلالات غذا خوردن و اسکیزوفرنی میشود.
آهن
بارها بخش سلامت نمناک اشاره کرده است که کمبود آهن یکی از بزرگترین مشکلات تغذیه‌ای افراد در جهان می‌باشد و معمولاً در بین خانم‌ها نیز بیشتر است، مخصوصا آن‌هایی که پریودهای سنگین و شدید دارند یا بچه شیر می‌دهند یا ورزشکار هستند یا رژیم غذایی آنها بسیار سبک است.
افراد گیاهخوار نیز با کمبود آهن مواجه می‌شوند. آهن برای سلامت مغز و سیستم عصبی ضروری است که کمبود آن میتواند باعث افسردگی، اضطراب، کاهش تمرکز، آلزایمر و خستگی مفرط شود.
منیزیم
منیزیم یک ماده معدنی قدرتمند برای آرام سازی بدن است که کمبود منیزیم باعث استرس، افسردگی و اضطراب میشود. بدن ما یک جزء اساسی به نام منیزیم دارد که کمبود آن در افرادی است که رژیم غذایی سالم و متعادل ندارند. اگر افراد بیش از حد از غذاهای فرآوری شده، نمک، قند و کافئین استفاده کنند، با کمبود منیزیم مواجه خواهند شد.
سلنیوم
مواد معدنی برای سلامت ایمنی بسیار ضروری هستند. سلنیوم باعث سلامت سیستم ایمنی و عملکرد تیروئید، بارداری و پروسه‌های ضروری دیگر در بدن میشود. کمبود سلنیوم میتواند وضعیت‌های خود ایمنی بدن را ایجاد کند؛ و همچنین میتواند باعث بیماری‌های خود ایمنی، دیابت، سرطان و مرگ شود. مطالعات همچنین نشان میدهد که کمبود سلنیوم با افسردگی و حالات منفی مرتبط است
دکتر لطفی رفته آمریکا
خانم دکتر ابوالفضلی
دکتر محمد رضوانی
دکترهای استاد: دکتر بابک زمانی، مهدی مقدسی، غلامعلی شهیدی و محمد روحانی
صحرایی
Коронарная ангиопластика (Percutaneous coronary intervention)
